03/02/2015: test week yet no test week at all

Het grote voordeel van toetsweken is dat je veel minder uren op school hoeft door te brengen. Deze week zijn het er zelfs maar 16 (ondertussen nog 7) en hoewel je natuurlijk ook gewoon meer tijd nodig hebt om te leren, was de roostermaker me deze keer zo gunstig gezind dat ‘ie m’n hele dinsdag vrij plande – en dan ben je nou ook weer niet de héle dag aan het leren. Om te laten zien wat ik wél deed, heb ik gedurende de dag wat snapshots gemaakt (maar dan wel met mijn spiegelreflex of course). Een dagje test week yet no test week at all!

Toen ik mijn ogen opendeed om 9:00 (alsnog van de wekker, maar toch) scheen er een reepje zonlicht op mijn muur en nadat ik mijn gordijn open had gedaan, had ik mijn camera binnen no time in de aanslag. Er is geen beter begin van de dag dan zon en een blauwe lucht.

<3 Ik kijk er eerlijk gezegd wel weer naar uit om elke morgen wakker te worden als het al licht is, al kan ik me daar nu even niets bij voorstellen haha.

Ik maak een ontbijtje en start mijn laptop op. Even mijn eigen blog checken (en het voelt toch wel heel goed als er gewoon een nieuw artikel online staat!) en daarna wat andere blogs lezen.

#goedemorgen

Iets na tienen besluit ik me maar eens aan te kleden. Als ik vervolgens mijn make-up doe klapt mijn Naked 2-palette per ongeluk om (de kant met spiegel is zwaarder dan de kant met oogschaduws en mijn bed is geen stabiele achtergrond, haha) en tadaaa, de helft van de pans lag eruit. Dan weet je gelijk weer even waar je voor betaalt. Geen idee of het bij elk palette zo is trouwens, maar bij mij heeft die lijm in elk geval niet zoveel nut (meer). Vervolgens zaten Copper en Tease ook nog eens omgedraaid, haha.

Outfitje. Ondertussen belde ik even met mijn moeder die ik nog wat moest vragen en ’s morgens nog niet gezien had en daarna stapte ik iets na elven op de fiets richting de fietsenmaker omdat er iets mis was met de versnellingen van mijn fiets.

Maaar guess what, hij was echt PRECIES die dag toevallig dicht door werkzaamheden. Bummer! Op de terugweg (gelukkig was het maar tien minuutjes fietsen) kwam ik langs de dijk en ik kon het niet laten even omhoog te fietsen.

De zon scheen en er was bijna niemand, zó lekker. Dit was bij lange na niet het mooiste plekje van de dijk maar alsnog kan ik hier wel heel erg van genieten.

Dit is echt typisch februari. Koud, maar wel blauw en met zon. Nog geen hoge verwachtingen qua lente, maar af en toe wel kleine hints naar het voorjaar. Ik denk dat ik ook maar wat vaker naar buiten moet gaan deze maand :)

Op de terugweg kwam ik langs dit huis dat ik dan net zo goed ook nog wel even vast kon leggen want mooi. Alleen een beetje jammer dat er een bord voor stond en er een pakketjesbus stil ging staan precies voor het huis op het moment dat ik mijn camera pakte, haha.

Goed, toen was het kwart over twaalf en ik was thuis. En eigenlijk had ik nog niet echt iets gedaan, maar goed, dat fietstochtje was wel fijn. Ik maakte eindelijk een afspraak bij mijn manuele therapeut en daarna ging ik in de vriezer, koelkast en voorraadkasten op zoek naar lunch. Daar vond ik potverdorie gewoon nog poffertjes die ik opat in de zon. Life’s good, again.

Totdat ik moest gaan leren. Ik begon met wat Engelsteksten en Franse zinnetjes, wat allemaal prima te doen is, maar daarna stond Latijn toch echt op de planning. Eigenlijk leer ik nooit echt met tegenzin – ik moet mezelf er altijd toe zetten, want ik weet leukere dingen om te doen, maar op zich is het leren zelf niet extreem vervelend – maar Latijn vind ik oprecht moeilijk en het is vaak ook nog eens veel.

Na een beetje Latijn is het 15:00 en heb ik even een ‘ugh-ik-wil-niet’momentje. En wat doe je dan op zulke momenten? Precies, de playlist met Nederlandse muziek uit de tijd van je ouders (die je gisteren gemaakt hebt want dit is perfect voor toetsweken, ongegeneerd meezingen) keihard aanzetten. Ik kan echt niet lang chagrijnig zijn als ik Even Aan Mijn Moeder Vragen of Het Is Altijd Lente… hoor.

Okeeee we gaan weer door. Of eigenlijk niet want het gaat echt voor geen meter.

We eten om 18:00 en ik ben eerlijk gezegd blij dat ik even drie kwartier legaal geen huiswerk hoef te doen. Bovendien is hutspot ook gewoon echt lekker, al weet ik dat er weinig mensen zijn die delen in deze mening.

’s Avonds sloot ik mezelf op op m’n kamer met Latijn. The main point is dat dat het enige vak is waar ik ook echt hard voor moet leren en dat ben ik niet echt gewend, dus het is vooral ook een strijd met mezelf, haha. Gelukkig was ik uiteindelijk wel redelijk tevreden. Ik keek Divorce in de herhaling en toen was mijn vrije dag afgelopen. Eigenlijk een tikkie mislukt, want ik had in gedachten een leesverslag af te maken, interview uit te werken en twee blogposts te schrijven and none of them really happened, maar goed… Dan heb ik alsnog een paar leuke foto’s. ;)