SPEAK UP & STAND OUT

Als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel aan het antwoord ‘dat maakt me niet uit’. Wat mij betreft mogen alle woordcombinaties die onverschilligheid uitdragen dan ook echt buiten werking mogen worden gesteld, zelfs het Franse ‘ça m’est égale’, hoe leuk ik dat ook vind klinken. Het zal af en toe wel eens voorkomen dat je ergens inderdaad echt helemaal geen mening over hebt en dan heeft het geen zin toch maar wat onzinnigs te stamelen, maar en générale vind ik het maar niets als mensen hun mening inruilen voor een onverschillig ‘oh’.

Kleine kanttekening (ja, nu al): de situatie in Parijs twee weken geleden leerde ons dat het soms misschien wel beter is je mening voor je te houden. Of nou ja, dat was niet de boodschap van de #jesuischarlie actie, maar ik denk wel dat zelfs aan vrijheid zitten grenzen. En dus ook aan die van meningsuiting. Je bent vrij om te zeggen wat je wilt en als je anti-moslims bent vind ik dat dat gewoon gezegd moet kunnen worden, maar je bent niet vrij om anderen te kwetsen en pijn te doen. Natuurlijk is die scheidingslijn vaag, of misschien niet eens aanwezig (en over (bijvoorbeeld) christenen wordt ook genoeg gezegd wat wel kwetsend is, maar toch gewoon geslikt wordt omdat het nou eenmaal went). Dat is dus niet iets waar ik verder op inga, maar door het hele debacle ben ik wel wat meer stilgezet bij die vrijheid van meningsuiting.

Ik kan me niet voorstellen hoe het is om mijn mening voor me te moeten houden, om niet te kunnen praten over hoe ik ergens over denk. Als ik erbij stilsta hoe vaak ik mijn mening geef op een dag realiseer ik me pas echt wat een vrijheid dat is. Ik kan met mijn ouders in discussie gaan als ik het ergens niet over eens ben zonder dat ze me het huis uitschoppen, ik kan op mijn blog vrijuit vertellen wat ik vind, ik kan omgaan met mensen die ook daadwerkelijk dezelfde interesses en denkbeelden hebben als ik, ik kan het zeggen als ik het ergens niet mee eens ben. Zolang ik anderen en hun mening met respect behandel, kan ik een hele hoop.

Respect is wat mij betreft de grondlegger van vrijheid. Vrijheid verandert in chaos als iedereen elkaar de huid vol scheldt, maar als je de ander accepteert zoals hij/zij is en in zijn waarde laat, is er veel meer ruimte om je mening te ventileren. Vrijheid betekent niet dat iedereen hetzelfde denkt, maar wel dat iedereen evenveel recht heeft om op te komen voor zijn of haar denkbeelden. Vrijheid zorgt voor verschillen, maar ook voor gelijkheid.

Dat is waarom ik het zo zonde vind als ik het idee heb dat mensen niet volledig zichzelf durven te zijn. Ik ben misschien niet per definitie iemand die direct heel erg opvalt binnen een groep, maar ik heb wel over heel veel dingen een mening en die geef ik dan ook. Dat ik ergens een mening over heb betekent niet gelijk dat ‘ie afwijkend is, het geeft alleen aan dat ik erover na heb gedacht en weet waar ik voor sta. En dan vind ik dat soms ook belangrijk om uit te spreken. Ik vind discussies en debatten dan ook oprecht leuk om te voeren, juist omdat ze vaak – ondanks totaal verschillende standpunten – toch nog op een respectvolle manier verlopen.

Nu ik ouder word (ja jongens, ik word over minder dan vier maanden alweer 16) en al viereneenhalf jaar op de middelbare school heb versleten, valt het me steeds meer op dat mensen meer durven te staan voor wat en wie ze zijn. Niet iedereen loopt meer in mainstream kleding, de een heeft een enorme passie voor iets waar anderen zich nog geen vijf minuten mee kunnen vermaken en sommigen hebben zelfs een heel uitgesproken mening over een bepaald onderwerp. Ik zou niet altijd dezelfde keuzes maken als mijn vriend(inn)en, maar door die verschillen waardeer ik de mensen om me heen toch alleen maar meer. Ik word blij van mensen die een eigen mening hebben en die niet bang zijn anders te zijn. Ze inspireren me, en ze laten zien dat het kán – jezelf zijn -, omdat er respect is.

Je moet niet anders zijn alleen maar ‘omdat je op wil vallen’, maar je zou ook niet anders moeten zijn omdat je niet op wil vallen. Laat je mening horen. Sta ergens voor. Draag wat je leuk vindt. Dit vind ik misschien nog wel het allerleukste van ouder worden, dat ik meer in een wereld van unieke personen in plaats van één grote massa/allemaal kleine groepjes kom te leven. Ik heb de vrijheid om een mening te hebben, en ook om die bij te stellen als ik met andere meningen in aanraking kom.

SPEAK UP & STAND OUT. Het is iets wat vaak in mijn hoofd opkomt als er naar mijn mening gevraagd wordt, of als ik iets wil doen maar nog twijfel omdat het misschien niet zo standaard is. Uiteindelijk zijn we allemaal anders en dat zouden we juist moeten laten blijken (met respect voor de ander).