Af en toe een selfie maken met je telefoon is leuk, maar once you go DSLR, you never go back. Ik vind het veel leuker mijn camera in het raamkozijn te zetten en in een houding die binnen no time ongemakkelijk gaat worden op de grond te gaan zitten met een afstandsbediening in mijn hand. Het klinkt ergens natuurlijk heel raar, er echt voor gaan zitten om jezelf op de foto te zetten, maar ik vind zelfportretten zo af en toe juist heel erg leuk en ik denk dat het ook zelfs wel even goed kan zijn. Het is geen versie van zelfverheerlijking, want uhhh je ziet met 18MP élk dingetje waar je in de spiegel misschien overheen keek, en bovendien hoef je niet bijzonder knap te zijn om een goed zelfportret te maken. Het is en blijft (voor mij in elk geval) gewoon een tak van fotografie. Als ik zelfportretten maak doe ik dat dan ook niet voor een nieuwe profielfoto op Facebook, maar omdat ik het interessant vind om te spelen met het overbrengen van een gevoel of emotie op beeld. Ik vind het echt een vorm van ontspanning als ik met een muziekje op een beetje poseer voor de camera (want er is niemand zo ontspannen voor mijn camera dan ikzelf, zolang ik ‘m zelf bedien dan) en tegelijkertijd is het ook heel leerzaam. Ik krijg meer inzicht in de taak van mijn modellen als ik shoots doe en het is daarnaast ook gewoon heel tof jezelf eens op een andere manier te (laten) zien.
Stiekem zijn deze foto’s nog van 28 december, maar ik vond het toch nog leuk ze even te delen. De zon scheen naar binnen en in plaats van naar buiten te gaan om de sneeuw te fotograferen, streek ik neer op mijn zus’ kamer. Echt een bedoeling had en heb ik er niet mee – het was gewoon een spontane actie -, behalve dan misschien dat je soms gewoon eens iets anders moet doen en iets moet durven. Natuurlijk loop ik in het echt niet met haar voor mijn ogen en handen in mijn haar, maar dat betekent niet dat ik het niet kan doen bij één fotoserie.
Maak jij wel eens zelfportretten? Als je antwoord nee is en je bent wel geïnteresseerd in fotografie hoop ik dat je hiermee een beetje geïnspireerd hebt, want het is sowieso het proberen waard. Voor de non-fotograferende bezoeksters: which one is your fave?
(En de volgende keer ga ik weer lachen hoor)
15 reacties
6 en 7 zijn heel mooi.Het licht geeft een prachtig effect.
Wat heb ik toch een prachtige dochter!
Ik denk dat nummer 8 mijn favoriet is, heel doordringend is die foto! Ik vind ze allemaal prachtig trouwens, je weet heel goed hoe je degene die de foto onder ogen krijgt moet ’trekken’ om naar de foto te blijven kijken. Die waar je je haar voor je ogen hebt vind ik ook heel tof. De belichting en het zwart-witte maakt het heel mooi.
Dank dank dank!
Wauw wat een prachtige foto’s!
Die met de zonnestralen is schitterend en die waar jij het kapsel vast hebt.
Eindelijk zien we je stoere bikerjack.
Xoxo
Wow, heerlijke foto’s! Ik herken het zelfportretten maken wel ja. Soms ben ik zelf gewoon even het enige fotogenieke in m’n buurt en dan gebeurt het al snel hahaha.
Hahaha ja, is toch lekker makkelijk dat je jezelf altijd ter beschikking hebt (al is mijn hoofd soms echt niet fotowaardig maar dat noemen ze dan kunst ofzo).
Ik had deze foto’s ook al voorbij zien komen op Facebook. Ik vind ze erg leuk :)
Geweldige foto’s! ik hou van zwart wit fotos
Hester, ik vind de tweede van boven het mooist (die heeft iets mysterieus) en de één na onderste (een sterke blik).
Ga door zo.
Thanks, en dat gaat wel lukken denk ik haha!
Ik zou het weer eens wat vaker moeten doen. Jammer alleen dat het weer een beetje tegen zit de laatste dagen. Heb niet echt een raam met gunstige lichtinval op dit moment. Maar langzaam komt dat wel weer.
Of je houdt gewoon expres een donkere shoot, maar dat is wel een stuk lastiger en zeker als je het voor het eerst doet, haha :)
Prachtige foto’s!! Nummer 6 en 8 vind ik erg mooi! Ik vind zwart/wit foto’s sowieso prachtig! Zelf maak ik niet zo vaak zelfportretten, maar word hier wel enthousiast van :) .
Zeker eens doen!