In januari 2011, ondertussen alweer bijna vier jaar geleden, besloot ik dat het misschien toch maar eens tijd werd om Twitter aan te maken. Het leek hét upcoming social media netwerk te zijn en eigenlijk was ik niet eens zo into social media – ik had nog niet eens Facebook -, maar ik vond het idee van random gedachten spammen en makkelijk met anderen in contact komen toch wel leuk. Origineel als ik was koos ik voor de username ‘foreverHester’ (wat later leuk samen bleek te gaan met mijn beste vriendin, die zichzelf ‘brendaforyou’ doopte) en onder die naam heb ik inmiddels al 8,555 tweets gepost.
Als ik mijn Timehop ’s morgens doorscroll, zie ik een duidelijk verschil tussen mijn eerste jaar op Twitter en nu. Als we mijn manier van typen even achterwege laten (zolang je niet over de 140 tekens heen zit is het echt nergens voor nodig de -ij door een -y te vervangen hoor…), is het grootste verschil dat ik vroeger vooral dingen als ‘Destine luisteren & grieks luisteren :( dan eten & weg’ tweette, en nu gewoon de moeite neem volledige zinnen met (naar mijn mening) zinnigere inhoud te formuleren. Als iets me opvalt of ik ergens even extra bij stilsta en er is niemand in real life in de buurt waar ik het aan kan/wil vertellen, of ik vind het gewoon het delen voor een groter publiek waard, dan belandt het al snel op mijn Twitter.
Of nouja… misschien moet ik belandde zeggen. Afgezien van het feit dat ik door een fout van mijn provider tot en met 1 januari zonder 3G zit en dus niet meer altijd een tweet het internet op kan slingeren, is het in de afgelopen maanden ook gewoon een stuk minder hot en happening geworden. Ik kan ongeveer alle tweets in mijn timeline lezen zonder daar een dagtaak aan te hebben, omdat er simpelweg amper meer getweet wordt door de mensen die ik volg. Iedereen lijkt opeens massaal verhuisd te zijn, naar mijn mening vooral naar Instagram – de plek waar je herinneringen vast kan leggen op beeld en zelfs nog wat kan opleuken met een hipsterfiltertje. En zeg nou zelf, een foto zegt toch meer dan duizend woorden?
Daar ben ik de laatste tijd wel steeds meer van overtuigd geraakt, nu ik mijn camera meer in handen heb dan ooit en mijn laptop volstroomt met foto’s. Momenten, personen of gevoelens vastleggen op beeld is inderdaad superleuk, maar als ik me ergens aan erger of iets wil tweeten over een fenomeen dat me net is opgevallen… Dan heb ik daar eigenlijk nooit een foto bij. In dat geval maak je mij veel blijer met woorden, die ik zo kan componeren dat ze de absurditeit van een situatie goed weergeven of mijn gevoelens verwoorden. Fotografie bleek een grote passie van me te zijn, maar ik ben nog steeds een taalmeisje dat een foto zelfs het liefst nog versterkt met woorden eronder (en andersom!). Het lijkt soms taal óf beeld te zijn, maar in principe kunnen taal en beeld ook juist goed samengaan.
En ik weet dat dat ook op Instagram kan, maar geef toe: kijk jij nou echt nog uitgebreid naar de caption van een foto? Ik scroll er meestal snel langs en als ‘ie zo lang is dat ik ‘m niet in één oogopslag kan lezen, dan laat ik het daar vaak gewoon bij. Don’t get me wrong, ik vind Instagram leuk, maar ik ben gewoon veel meer een Twittermeisje. Sowieso al omdat Twitter voor mij ongeveer het enige socialmedianetwerk is waarbij ik ‘gewoon maar wat doe’. Op Instagram word ik al gek van twee selfies na elkaar, maar op Twitter maakt het me absoluut niet uit wat ik tweet. Omdat het minder beeldend is heb je dat overzicht veel minder en nog een groot verschil is dat tweets niet worden geliked. Ze hoeven dus niet perfect te zijn of in de smaak te vallen bij je volgers (als die het al lezen) en dat maakt dat het voor mij op sommige momenten de perfecte uitlaatklep. Niemand die mij nog chagrijniger maakt door mijn depri updates niet te liken, bijvoorbeeld. Al is tweeten eigenlijk ook veel makkelijker: je hoeft geen goed licht of 9MP-camera te hebben, alleen een beetje taalgevoel.
Mijn timeline bestaat op dit moment alleen nog maar uit Amerikaanse quote-accounts en een paar vasthoudende social influencers/bloggers, want alle mensen uit mijn directe omgeving (en zelfs Twitterqueen Fleur!) hebben de app al lang en breed van hun telefoon gegooid. Eigenwijs als ik ben stuur ik een paar keer per week nog wel een tweet de lucht in die gerelateerd is aan de zinnig- en onzinnigheden in mijn leven; te random voor mijn blog, te onbelangrijk voor Facebook (waar je weer te maken hebt met mensen die het gaan liken terwijl dat niet eens mijn bedoeling is), maar wel iets wat ik wil delen en vastleggen. Ik moet bekennen dat dat soms nog minder algemeen en juist persoonlijker wordt nu er toch bijna niemand meer meeleest – laat staan de mensen die ik in het afgelopen jaar heb ontmoet en niet denken ‘oh, heb je ook Twitter, dan ga ik je daar volgen!’. Daar kan ik, weliswaar met een omweg en altijd positief, dus gewoon over tweeten.
En dat maakt Twitter eigenlijk alleen maar nog leuker.
Ik stem voor een comeback. Je vindt mijn sarcastische tweets, lelijke selfies die Instagram bij lange na niet halen, toepasselijke songlyrics, odes aan mijn bed en andere uitroepen @foreverHester en ik reageer ook nog eens altijd op tweets. Dat Instagramfiltertje over mijn Twitteravatar hebben jullie trouwens niet gezien hè? Mooi.
22 reacties
Maart 2009 begon ik op Twitter. Instagram is niets voor mij. Heel of hele? leuke mensen leren kennen via Twitter, en er zijn nu plannen om mensen die ik al vijf jaar volg, maar nog nooit f2f heb gesproken een keertje op te zoeken en gezellig wat te drinken. En Twitter was ideaal tijdens de examenperiodes met docenten die de avond voor het examen zo lief waren je vragen nog te beantwoorden.
Zulke docenten heb ik niet hoor, haha! Weet nog wel dat we in de brugklas ook echt ingeprent kregen dat we leraren niet mochten uitnodigen op Hyves, slecht eigenlijk. Mensen meeten is wel altijd leuk uiteraard :)
Ik had het over de docenten dia via 3FM eindexamen nog tips gaven. Mijn docenten kende Twitter niet.
Leuk artikel!
Ik twitter aardig wat en ook is Instagram niet meer uit social media weg te denken ;-)
Ah leuk! Ik Twitter ook nog zo nu en dan en het valt me op hoe weinig Bloggers nog tweeten. Zelf vind ik het nog wat makkelijker om iemand te vinden dan via instagram.
Mijn account heet @vintageenbeauty
Ik vind Twitter een erg fijn medium, ben er het afgelopen jaar ook actiever op geworden. Ik gebruik gewoon mijn eigen naam, net zoals ik dat op andere social media en mijn blog doe. Je vindt me via @sylviakuijsten :)
Ik kijk nog wel dagelijks op mijn twitter in het openbaar vervoer, maar dan meer als een last resort; als ik echt niet meer weet wat ik moet doen op mijn telefoon, dan kijk ik op twitter. Ik post ook eigenlijk nooit meer wat en ik merk een duidelijk verschil in mijn timeline met vroeger. Sowieso tweet de helft van de mensen die ik volg volgensmij al niet eens meer. Terwijl twitter eigenlijk wel iets heel tofs vind; een tweet zet me nog wel eens aan het nadenken of laat me lachen, terwijl een foto op instagram me eigenlijk niet zoveel doet. Of nouja, op een ander level. Ik stem ook voor een comeback!
Precies wat je zegt inderdaad! Het is er gewoon zo uitgestorven dat je wel heel veel kan gaan Twitteren, maar het wordt echt bijna niet meer gelezen en dat is gewoon wel jammer. Dus, gewoon allemaal weer tweets gaan versturen inderdaad haha!
Ik voel je struggle helemaal hes, het enige wat ik nog las waren girlsposts tweets. Ik hou nog meer van Instagram maar ik mis twitter af en toe nog wel, zo jammer dat zoiets dan opeens uit sterft. Leuk dat je me noemt haha!
Haha ik kon het niet laten :)
Een tijdje heb ik Twitter gehad, werd er helemaal verslaafd aan (waarom weet ik ook niet, ik moet trouwens wel toegeven dat het een fanaccount was, het hoogtepunt van mijn puberteit kuch kuch), heb het dus maar verwijderd en ben overgestapt op Instagram.. Ik zit er wel aan te denken om weer Twitter aan te maken omdat het gewoon een perfecte uitlaatklep is voor random thoughts!
X Emma
Oehhh was dat voor Jiami of niet? :P Als persoonlijk social medium vind ik het wel gewoon tof inderdaad, en het is er nu zo rustig dat het echt onmogelijk is om er verslaafd aan te raken haha.
Hahaha wat grappig dat je dat denkt! Maar nee, voor mainstreet….. Oké, don’t judge me, dit was echt een zwaar dieptepunt haha :’)
Heel kort heb ik Twitter gehad maar ik doe er niets meer mee en ik mis het ook niet. Ik heb ook geen Instagram (mijn telefoon maakt niet zulke fantastische foto’s en ik heb alleen wifi en geen 3 of 4G om overal maar te kunnen posten – wil ik ook niet), maar alleen Facebook en daarmee probeer ik ook te minderen. Mijn blog is momenteel mijn belangrijkste medium, oké en Whatsapp omdat ik graag met mensen klets die ik niet zomaar even kan zien. Ik wil in 2015 nog meer écht contact maken met mensen :)
Ik hou gewoon niet zo van het feit dat je maar 140 tekens hebt denk ik, ik uit me liever in langere zinnen of conversaties ;)
Die 140 tekens zijn inderdaad wel een dingetje, maar ergens is het ook wel een uitdaging alles erin te proppen en zorgt het wel voor eenheid omdat het állemaal korte berichtjes zijn. Dat vind ik nog steeds wel slim van Twitter.
Dat is waar, dat geeft wel een lekker sfeertje en goed overzicht. Dat mist Facebook nogal :)
Ik heb twitter, maar gebruik het vooral nog voor #blogpraat en om instagram en blogposts te delen. Eigenlijk wil ik er weer meer mee gaan doen; ik ben nu mijn lijst met mensen die ik volg aan het ‘opschonen’ (valt mee, vooral veel bedrijven/uitgeverijen/etc gaan eruit), en kom erachter wat een leuke mensen ik eigenlijk volg tussen de spamaccounts door!
Ben het helemaal met je eens, zo jammer dat Twitter uitsterft!
Ik was t/m de zomer van 2012 actief op mijn oude account (ben er na aanleiding van deze post weer even geweest en wat een gewéldige tweets had ik toch), maar toen ik écht verslaafd was, besloot ik dat gewoon maar helemaal stoppen de beste manier was om af te kicken. Maar sinds ik eind december vorig jaar weer een account aanmaakte voor mijn blog, vind ik het echt weer hartstikke leuk!
Op Instagram heb je niet zo snel contact met anderen, in de reacties voer je toch minder snel een gesprek, en dat is nou juist wat ik zo leuk vind aan Twitter. En daarnaast, tja, ik ben ook gewoon een taalmeisje, haha. Ik volg trouwens ook gewoon veel blogs via Twitter, omdat de meeste bloggers hun posts automatisch laten tweeten. Superhandig!
Ik vind het best knap om helemaal te stoppen als je juist verslaafd bent, haha! En ik vind Twitter inderdaad ook leuker voor gesprekjes, onder een foto is dat toch wat minder gepast.
Ik ben op alle sociale media aanwezig. Doordat ik weinig foto’s maak, gebruik ik instagram vrijwel niet. Sommige instagrammers zijn heel leuk om te volgen. De meeste foto’s interesseren me niet zoveel. Veel opgemaakte borden in het restaurant. En momenteel veel kerstboomfoto’s.
Zelf gebruik Twitter weinig (ik ben te lang van stof). Facebook vind ik vooral handig voor contact houden met verre familie of oud-klasgenoten.
Ik denk zelf dat sociale media – mede door al het gedoe over privacy – minder populair wordt. Maar misschien zit ik er helemaal naast…..
Ik ben ook best een passieve gebruiker op Instagram, upload zelf maar één foto per week, alleen ik bekijk wel alles van mijn feed. Of social media uit gaat sterven? Hmmm, interessante gedachte. Ik denk wel dat het misschien andere vormen gaat aannemen, daar zou je best eens gelijk in kunnen hebben, maar mensen blijven wel dingen delen denk ik.
Ik gebruik Twitter eigenlijk alleen om mijn artikelen te publiceren, en heel af en toe post ik ook een andere tweet. Ik ben daarentegen wel heel gek op instagram. Social media komt en gaat. Eerst was MSN helemaal geweldig, toen hyves, toen facebook, twitter en instagram. Ik denk dat er steeds weer een hype komt die vervolgens wat afzwakt. Facebook is volgens mij ook op z’n retour door al die privacy aanpassingen.