De laatste keer dat ik een dag ziek thuis bleef van school kan ik me echt niet meer herinneren. Of nouja, met mijn gebroken arm heb ik wel een tijdje thuis gezeten en toen ik daarna (of ervoor) bronchitis had ook, maar verder ben ik echt nooit ziek. Over het algemeen kom ik wel een paar keer per jaar eerder van school naar huis omdat ik me niet lekker voel, alleen dat is dan ook echt weer binnen een paar uur over. Afgelopen zondag voelde ik me helaas wel echt even wat minder, acute keelpijn doet nooit veel goeds met mijn lichaam. Het rare is dan wel dat het bij mij eigenlijk altijd maar één dag is en ook altijd op zaterdag of zondag. Waarschijnlijk omdat ik dan pas de tijd heb om ‘ziek’ te zijn, haha.
In elk geval hing ik zondag dus de hele dag op de bank (stiekem is het best lekker om overdag gewoon even in slaap te ‘mogen’ vallen) en ik bleef maandag ook nog maar een dagje thuis, omdat ik toch niet heel veel zou missen en liever goed uit wilde zieken voor de toetsweek. Leren is al erg genoeg, daar hoef ik geen pijn/oververmoeidheid bij, haha. Ik vind het wel altijd extreem lastig om te bepalen of ik nou thuis blijf of niet. Dan heb ik liever dat ik echt koorts heb en me beroerd voel, want dan is er tenminste geen keuze. Nu is het altijd zo van ‘ik kan wel gaan, maar ik heb ook wel reden om thuis te blijven’. Meestal ga ik dan toch gewoon, omdat dat nou eenmaal het makkelijkste is.
Ik realiseerde me pas namelijk dat ik het op zich niet zo heel erg vind om me kwetsbaar op te stellen (ik bedoel, dat doe ik vaak genoeg op mijn blog), maar dat ik – als het erop aankomt – liever geen dingen afzeg of ‘nee’ zeg, omdat ik me dan moet verantwoorden en ik dat dan al snel teveel gedoe vind. Ik bedoel, dan gaan mensen vragen wat er is, en dan word je daar weer op aangekeken, et cetera. Misschien komt het omdat ik op dit moment met Nederlands bezig ben met drogredenen (wat ik overigens wel onwíjs interessant vind), maar ik moet dan dus altijd een geldig argument hebben voor mezelf zodat ik mijn mening goed kan verdedigen tegenover anderen – terwijl dat eigenlijk niet altijd nodig is. Soms kies je gewoon ergens voor omdat het goed is voor jezelf, punt. Maar goed, daar stond ik dus even bij stil, dat ik als het op sociale verplichtingen aankomt liever maar ‘gewoon alles doe’ (of het nou goed voor me is of niet) zodat ik niet als speciaal – kwetsbaar – geval word gezien. Daar heb ik namelijk een hekel aan, want ik wil altijd gewoon sterk en powerful en we-gaan-gewoon-door-no-matter-what en een voorbeeld en inspirerend zijn. En zeggen dat je ‘moe’ of ‘een beetje ziek’ was en daardoor niet kwam, hoort daar niet bij. Rare hersenkronkel.
In elk geval heb ik mijn dag vandaag deels in bed met mijn laptop doorgebracht. Wat blogs bij lezen (aka een hele hoop artikelen gewoon als gelezen markeren zonder ze daadwerkelijk te lezen omdat mijn interesse/prioriteitenlijstje zo degelijk veranderd is…) en op een nieuwe rondkijken. Dat was deze keer die van Denise – SoftRuches -, op zich een bekende naam in blogland, maar ik volg haar blog niet. Des te leuker om dan gewoon eens door iemands archief te bladeren (en vooruitgang te zien). Ik vind haar een heel mooie meid met fijne foto’s op haar blog en vooral de kleine, spontane, persoonlijke artikelen zijn favoriet bij mij. Beautyblogs met reviews van oude producten teruglezen zou ik niet snel doen, maar in heel globale lijnen wat sneakpeeks nemen in verschillende periodes van iemands leven heeft wel wat.
Verder besloot ik me eens te wagen aan een cut crease look. Eigenlijk had ik iets heeel anders in gedachten om eens te doen voor een fotoshoot of kerst en nu vast te oefenen, maar dat mislukte natuurlijk grandioos, haha. Ook de cut crease viel me eigenlijk nog vies tegen. Na een paar keer oefenen had ik wel wat handigheidjes ontdekt, maar een strakke lijn? No way! Ondanks dat viel het me wel op hoe anders de look oogt in vergelijking met mijn standaard ooglook, mijn ooglid lijkt veel groter. Misschien ook wel eens leuk om te proberen bij een vriendinnetje van me met hooded eyes (Hannah, als je dit leest: jij bent dus het proefkonijn). Ik weet eigenlijk niet of ik een cut crease/mijn versie ervan ook geschikt vind voor overdag, want het is toch wel wat onnatuurlijker, maar misschien dat een variant met natuurtinten die een wat minder groot contrast hebben wel tof is. Ik ga er in elk geval nog wel eens mee oefenen, al neem ik meestal de tijd niet om te experimenteren met make-up, ondanks dat het wel superleuk en leerzaam is.
Aan het eind van de dag dook ik met mijn neus de boeken in, want dat moet ook gebeuren. Ergens is het trouwens best saai hoor, zo’n maandag zonder klasgenootjes, want ondanks dat ik er wel een paar online gesproken heb vandaag mis je de gezelligheid om je heen toch een beetje. Dan is het voor mij tenminste niet meer zo erg om weer naar school te gaan na het weekend, haha. School is trouwens al over negen uur, dus euh ik duik snel mijn bed in haha. Bloggen wordt sowieso een beeeetje krap deze week doordat ik zondag niets kon doen (en goed plannen is in theorie makkelijk, maar in praktijk onwijs bijna-onmogelijk) maar ik vind het nu wel weer écht leuk, dus dat komt vast goed. En anders even niet. Want:
Vrijheid is niet: alles kunnen doen.
Vrijheid is: alles kunnen laten.
Die vond ik tijdens mijn blogrondje op Happy Acorn (is wel een oud artikel hoor) en ik denk dat het goed past bij dit stukje. (Al zou ik school moeilijk kunnen laten want iets met leerplicht enzo maar dat zou ik gelukkig ook helemaal niet willen, en bovendien moet je dit natuurlijk anders interpreteren. Dus wees niet bang.)
8 reacties
Beterschap! :)
Het is helemaal niet erg om je zo nu en dan ‘gewoon’ ziek te melden en even een dag aan jezelf te besteden. Op de universiteit deed ik dat soms ook als ik heel moe was en maar één college had, dan vond ik dat ik mijn dag thuis beter kon besteden (mooie plannen maar uiteindelijk lag ik dan de halve dag in bed haha).
Als er geen aanwezigheidsplicht is bij je colleges zou ik dat inderdaad ook wel eens doen, zeker omdat het toch al veel zelfstudie is. Maar ik herken wel wat je zegt, dat je denkt ‘oh dan ga ik thuis heel productief zijn!’ maar uiteindelijk blijf je toch ook een beetje in het ‘ik ben ziek’-sfeertje hangen en dan komt er alsnog niets uit je handen, haha.
Haha, ik krijg trek van die tosti :P
Heel veel beterschap!
Mooie eyeshadow heb je op.
Balen dat je ziek bent, beterschap! De blog van Denise vind ik ook heel leuk inderdaad<3 Wat een mooie foto's van die orchideeën!
X Emma
Ah wat balen dat je ziek bent! heel veel beterschap.
Wat vervelend dat je niet lekker was. Ik herken je gevoel van het wel of niet moeten zieken melden en het gevoel te hebben je moeten te verantwoorden. Dat kan de keuze inderdaad lastiger maken. Maar soms is het beter even een stapje terug te doen om even op krachten te komen om er vervolgens weer helemaal tegen aan te kunnen. Want als je toch doorgaat blijft het soms zo kwakkelen en dan ben je uiteindelijk een stuk minder productief. Dus een day off die in de volksmond ook wel een baaldag wordt genoemd, kan juist hetgeen zijn wat je nodig hebt! En ja, die dingen komen vaak in het weekend of tijdens je vakantie omdat je lichaam dan tot rust komt en het lijkt wel of er dan dingen boven komen drijven die een poosje onderdrukt zijn.
Jep, dat laatste inderdaad! Ergens ook wel een handig mechanisme, dat je wel door kan gaan als het echt moet. Is alleen een beetje vervelend dat je dan alsnog niets kan doen als je vrij bent, maar misschien is dat ook wel weer goed, dat je dan wel rustig aan móet doen :)