Bloggen is een fenomeen. Hoewel er vandaag nog een tekst in mijn Nederlands leestoets zat die bloggers omschreef als ‘de niksers die staan te juichen bij de dood van de gecentraliseerde kennisstructuren’ (www.ikhebaltijdgelijk.nl door Warna Oosterbaan, hier terug te lezen), zijn er in de afgelopen jaren ook juist heel veel positieve ontwikkelingen geweest en hebben ‘we’ als blogcommunity al een hoop dingen bereikt. Bloggen ging van hobby naar baan en van het bezet houden van onbeduidend stukje internet naar het verspreiden van informatie. Niet iedereen is er even blij mee, maar blogs zijn toch wel een serieus medium geworden.
Naast die professionele doeleinden wordt er natuurlijk ook nog gewoon een hoop geblogd voor de lol, vooral als we kijken naar de ‘beautyblogcommunity’. Beautyblog is in dit geval geen representatieve naam, want ik heb het ook over alle food-, lifestyle-, travel-, mommy- en fashionblogs, maar ik denk dat de beautyblogs wel het eerst waren met dit ‘serieus hobbybloggen’ en dus gebruik ik die benaming even. We hebben onder andere Mascha en Cynthia zich, al schrijvend, op zien werken van make-upliefhebbende tiener naar full time beautyblogger met een groot bereik en – ook al gaat het hier natuurlijk niet om, het geeft in zekere zin wel aan hoeveel succes je hebt – een volwaardig salaris. Toen dat mogelijk bleek, volgden er al snel meer meiden en vrouwen met een passie voor make-up. En of we elkaar nou als concurrentie zien of niet: uiteindelijk wil jij er toch uitspringen. Hoe meer blogs er zijn, hoe belangrijker dat immers is. Bloggen was niet meer alleen een snel verhaaltje typen inclusief smileys en een foto met je telefoon alsof je het zo even naar een vriendin WhatsAppt (of sms’de, toen), maar er werd geïnvesteerd in een camera, tijd besteed aan een lay-out en extra goed op spelling gelet.
dit is het slappe aftreksel van deze foto van Mariska. Ik vind het idee heel vet en ook wel een soort van vrijheid uitstralen ofzo – vandaar in dit artikel -, maar ik moet (een variatie erop) nog een keer echt goed uitwerken, haha
In die lijn van verbetering zitten we, als je het mij vraagt, nog steeds. Dat ik het over ‘we’ heb is natuurlijk vet irritant, maar goed: ik bedoel te zeggen dat alle ‘beauty’blogs nog wel steeds aan het verbeteren zijn. Iedereen op zijn eigen tempo en individueel natuurlijk, maar er is wel een soort van standaard ontstaan waar ‘we’ nu op zitten. Blogs met telefoonfoto’s hebben over het algemeen geen hordes volgers, omdat we gewend zijn geraakt aan foto’s van een goede camera. Ook bij blogs die al gewoon rond het ‘gemiddelde’ niveau zitten, blijven zich verbeteren: een professionelere lay-out, een artikel meer, vaste tijden voor je artikelen, vaste dagen voor video’s, hogere eisen aan je eigen foto’s, uitgebreidere artikelen, meer foto’s… Zo kun je nog wel even door gaan. Stilstand is immers achteruitgang en ik denk dat dat zeker in de snelle, actuele wereld van internet en blogs geldt waar bovendien altijd nog wel een volger bij kan.
Maar wat verstaan we eigenlijk onder ‘vooruitgang’? Is dat nou echt het verbeteren van de kwaliteit van je blog, zodat je op een gegeven moment prachtige plaatjes hebt, een geweldig cleane lay-out en alles altijd tiptop in orde? Ik vind het logisch dat full time bloggers deze weg al wel snel inslaan, want het is toch hun werk en dat wil je nou eenmaal zo professioneel mogelijk. Maar het gros van de bloggers zal van bloggen nooit zijn of haar baan maken en heeft die ambitie misschien niet eens. Moet je dan toch maar gewoon de ‘leiders’ van de beautyblogcommuntiy volgen en jouw artikelen ook altijd stipt om 6:00 publiceren, dagelijks, met op woensdag en zondag een video waar je de bloopers uitknipt en eens in de maand je opgemaakte producten in laat zien omdat iedereen dat doet? Begrijp me niet verkeerd, ik probeer niet te spotten met beautyblogs of welke andere vorm van blogs dan ook, maar het heeft eigenlijk nog volop te maken met mijn vorige mindstyleartikel: wie wil jij zijn? Volg jij met je blog de meute – of de snel-succesformule – omdat je denkt dat dat goed is, of doe je wat zelf eigenlijk wil?
Dat kan ook met elkaar overeenkomen: ik heb er in het begin van mijn blog enorm veel plezier aan beleefd om me steeds meer in de richting van de grotere blogs te ontwikkelen. Qua foto’s en lay-out is mijn blog nu misschien ‘beter’, maar toen maakte ik wel vrij grote stappen en ik had bijvoorbeeld heel veel artikelen vooruit gepland staan. En als er iets mis ging wat betreft mijn blog, vond ik dat wel echt een probleem. Nu zijn we een jaar of twee verder en is mijn blog wat dat betreft heel erg veranderd. Persoonlijker – qua onderwerpen van de artikelen, maar ook doordat ik artikelen bijvoorbeeld de volgende dag gelijk al online zet – en misschien gewoon wat menselijker. Ik doe het voor de lol en probeer mijn artikelen nog steeds van goede kwaliteit te laten zijn, met goede foto’s, lekker lopende zinnen en een interessante boodschap, maar ik heb ook gemerkt dat een blog op verschillende manieren goed kan zijn. Daar hoef je niet per se dagelijks (wel regelmatig, maar niet heel váak) of op vaste tijden voor te publiceren en dan mag er best eens wat mis gaan of niet helemaal naar wens zijn.
De aantrekkingskracht van een blog kan soms ook gewoon de persoonlijkheid erachter zijn, of de interactie met de blogger zelf: iets wat je misschien al snel een beetje vergeet als je je vooral op de inhoud van je blog richt, maar wat je blog ook juist veel leuker kan maken. Ik las bij een blogger (volgens mij was het Jiami) pas de vraag wat er nog verbeterd kon worden aan haar blog, en als je het mij vraagt is dat vooral – hoe zweverig ook – die ‘inner peace’. We hebben nu wel gezien dat blogs heel professioneel kunnen zijn, maar dat betekent niet per se dat we dat ook allemaal na moeten streven, want sommige bloggers worden daar uiteindelijk helemaal niet gelukkig van. Die vinden het gewoon leuker om af en toe, als ze daar zin in hebben, een onsamenhangend verhaal over hun dag of gedachtespinsels te posten, of soms gewoon een paar foto’s met maar heel weinig tekst. Misschien is dit een heel marxistische gedachte hoor, maar ik denk dat er, naarmate blogs professioneler worden, ook juist weer veel persoonlijkere blogs komen die een stuk minder perfect en strak georganiseerd zijn omdat de bloggers erachter zijn gekomen dat ze dat heel professionele uiteindelijk maar niets vinden. Want was dat menselijke uiteindelijk niet de kracht van blogs?
Denk jij wel eens na over de ontwikkeling van (beauty)blogs? Wat heb je zelf voor blog en/of wat lees je het liefst?
9 reacties
Mooi geschreven. ik ben toevallig gisteren bij een lezing geweest (ging wel over communicatie maar toch) en daarin werd vooral gezegd: creeër een niche, wees anders dan anderen en blijf bij jezelf. Als je weet wie je bent en je ook gewoon altijd jezelf kunt blijven dan hoef je ook niet te kijken naar wat de concurrent doet, niemand is namelijk hetzelfde als jij. Dat vond ik ook wel mooi gezegd en het klopt ook! Het is toch waar we weer naartoe gaan. Zeg maar de melkboer die precies weet wie zijn klanten zijn en wat ze willen, en die klanten vinden dat alleen maar fijn :)
Het ‘menselijke’ en persoonlijke vind ik juist zo mooi aan een blog. Daarom lees ik bijvoorbeeld die van jou ook zo graag.
Ik schrijf ook alleen waar ik me goed bij voel en ik vergeet vaak artikelen in te plannen dus dan plaats ik ze ’s ochtends online als ik wakker ben. Geen vaste tijden dus, en vrijwel geen artikelen ‘omdat iedereen die schrijft’ zoals opgemaakte producten (wat een onzin trouwens) en vaste dagboekjes (die ik vet leuk vind om te lezen trouwens, maar niet om te maken).
Ik schrijf dan ook totaal niet over beauty en ik volg ook vrijwel geen beautyblogs – althans geen ‘echte’ die alleen maar over beauty schrijven, ik volg bijvoorbeeld wel Teske en die schrijft ook regelmatig over beauty – hoewel ik wel van een soort thema hou op een blog. Ik ben zelf juist heel erg van het ‘van alles en nog wat’ op mijn blog :) Ik ben er nog steeds niet over uit of ik het belachelijk of geweldig vind dat bloggen een fulltime baan is geworden. Ik zou het zelf trouwens niet willen, contact met collega’s vind ik heel belangrijk en bovendien ben ik volgens mij niet gestructureerd en gedisciplineerd genoeg voor zo’n baan haha.
Ik denk vooral na over het feit dat IEDEREEN zowat een beautyblog heeft en dat kwaliteit niet eens telt op die momenten…
Interessant artikel! Ik denk dat juist dat persoonlijke het belangrijkst is als je succesvol wilt zijn met je blog, want zoals je zegt is dat juist de kracht van blogs. Zo vind ik Beautygloss niet zo heel erg leuk meer omdat ik de persoon erachter steeds ‘nepper’ vind worden. VeraCamilla is juist erg persoonlijk, ze schrijft grappig en alleen over dingen die haar boeien, en in filmpjes laat ze echt zien wie ze is, en daarom vind ik haar blog zo leuk. En dat geldt ook voor jouw blog.
Eén dingetje: sms’de (onderaan de eerste alinea) moet met een t, sms’te. :)
Ik heb geen blog, lees ze wel graag maar lang niet die van iedereen.
Ik vind de persoonlijkheid en schrijfstijl van iemand wel heel belangrijk.
Eerlijkheid en zien wat hen bezig houdt en wat ze allemaal meemaken. ( ik denk dat ik meekijken in iemands leven gewoon heel leuk vind.)
Wat ik niet boeiend vind volg ik ook niet en zeker niet als ik merk dat er geen inhoud inzit of er alleen maar reclame voorbij komt.
Ik hou van een eerlijke mening en hoef niet alleen maar te lezen hoe geweldig alles is.
Filmpjes vind ik bijna altijd leuk. Vooral als ze kwalitatief goed zijn. Ik vind het lastig als er gefilmd is en het geluid heel slecht is of het beeld heel wazig.
Dan ben ik al snel afgeleid.
En als mensen er hun baan van hebben kunnen maken vind ik dat echt geweldig.
Het succes is ze onwijs gegund.
Hoe leuk is het als je van je hobby je werk hebt kunnen maken?
De kwaliteit vind ik wel erg belangrijk, i
k volg nu 3 beautybloggers en 3 lifestyleblogs( incl jou) en zij springen eruit vanwege hun persoonlijkheid, de stukjes uit hun leven waar zij inkijk in geven en juist omdat ze laten zien dat ze ook maar gewoon mens zijn.
Het vuilnis buiten moeten zetten, verdriet hebben, zonder make-up ook foto’s en filmpjes durven te plaatsen en eerlijk zijn over hoge prijzen van sommige producten en de werking ervan.
De vaste tijden waarop iets online komt vind ik zelf heel fijn maar ik hou dan ook van structuur.
Tegelijk vind ik een blog niet minder leuk als er niet dagelijks een artikel online komt.
Ik blijf toch wel lezen als ik de blog(st)er leuk vind.
Kwaliteit zit hem voor mij zeker niet de hoeveelheid artikelen maar in de persoon en schrijfstijl/filmstijl.
Al vind ik wel dat er de laatste tijd heeeeeeeeeeel veeeeeeeeeel (beauty)bloggers zijn en lang niet iedereen even goed is.
Maar zoveel mensen zoveel wensen.
Niet iedereen heeft gelukkig dezelfde smaak.
Zolang iedereen kan schrijven wat hij of zij wil zonder heel kwetsend of discriminerend te zijn vind ik het prima.
Weer een uitgebreid en goed doordacht artikel, Hester. Precies waarom ik jouw blog wel lees, en dat van vele andere meisjes wiens leven alleen lijkt te bestaan uit nieuwe nagellak of haul-videos. Ik moet eerlijk bekennen dat ik met enig afgrijzen naar alle beautyblogs kijk. Ja, er zitten goede tussen, maar de nieuwelingen kijken het trucje vooral af bij de succesvolle blogs.Het gevolg is dat de beautyblogs vooral eenheidsworst zijn. Ik weet het, ik ben ook niet de juiste doelgroep, maar ik heb er toch een mening over.
Ik heb de stille hoop, of nee, eigenlijk gewoon verwachting, dat de échte bloggers met een persoonlijke invalshoek, die nadenken over de onderwerpen die ze kiezen, succesvol worden en overleven. De copycats vallen uiteindelijk af.
Dat zou pas echt een prachtige ontwikkeling zijn voor de (beauty)blogwereld.
Ik bedoelde dus dat ik blogs van meisjes met nieuwe nagellaken haulvideos juist NIET lees.
Interessant onderwerp en leuk geschreven. Ik vond het aanvankelijk wat veel tekst, maar je wist mijn aandacht goed vast te houden :) Ik vind het prachtig om te zien dat zoveel mensen een blog hebben en lekker hun ding doen. Tegelijkertijd denk ik dat het voor iedereen verschilt wat de aantrekkingskracht van een blog is.. Het mooie van veel blogs vind ik dat er voor ieder wat wils is en dat er dus voor iedere blogger wel publiek is. Dat zie ik als vooruitgang, dat iedereen elkaar inspireert en men daarom zijn/haar stukje durft in te nemen.
Interessant artikel! Ik denk dat blogs een beetje de toekomst zijn van de journalistiek. Bloggers hebben zo’n groot bereik en geven naast een stuk informatie ook een stukje van zichzelf mee. Bovendien ben je je heel erg bewust van het geven van je eigen mening over bepaalde onderwerp. Ikzelf heb juist door verschillende blogs heel veel geleerd. Dingen die ik anders niet had meegekregen. Niet alleen praktische info maar ik heb ook meer leren nadenken over mijn innerlijke zelf. Ik denk dat dat de community zo sterk maakt, je leert dingen van elkaar!