La vie de France: Cannes
11 juli 2016
Of eigenlijk, Antibes & Cannes. We begonnen de dag namelijk met een ontbijtje op het strand, waar we op het respectabele tijdstip van 10:00 arriveerden. De recentse keren dat ik in zee heb gezwommen waren afgelopen zomer in Scheveningen, een paar maanden daarvoor in Rome en in de zomer van 2014 bij Solrod (Denemarken) en Marseille, maar de laatste keer dat ik zo’n helderblauwe zee heb gezien moet volgens mij in 2008 op Rhodos zijn geweest. Aan de Côte d’Azur hoef je eigenlijk ook niet anders te verwachten, maar toch, dat maakt het geen minder mooi plaatje. Na wat stokbroodjes met jam begaf ik me dan ook al vrij snel naar de zee om een aantal meter pootje te baden en vlak voor we het echt jammer begonnen te vinden dat we geen bikini aanhadden, pakten we onze picknickmand weer in.
De parkeerplaats waar we stonden was bezaaid met palmbomen en ik snapte nu ook direct waarom, het was zelfs ’s ochtends al oprecht warm. In elk geval voor Nederlandse begrippen, want door deze ietwat strompelende zomer was ik niets meer gewend en zeker als je dan in een stad loopt is het even acclimatiseren. Eenmaal in Cannes doken we dan ook al vrij snel een terrasje op waar ik een goed koude cola dronk, daarna slenterden we wat door de stad en langs de haven voor we aan de klim naar boven begonnen. Uiteindelijk zou het een van de vele keren worden dat we ergens omhoog klommen maar elke keer is het uitzicht dat je op zo’n moment hebt op een stad toch weer bizar leuk.
Cannes is verder niet bijzonder: het is bekend geworden om het filmfestival en het is ook een mooie stad, maar het is gewoon niet heel groot en er is verder niet heel veel te doen of te zien. Als je net zoals wij toch in de buurt bent en meerdere steden gaat bezoeken is het vooral leuk om mee te beginnen, omdat het wel de sfeer van de Côte d’Azur ademt en je er zodoende vooral een beetje ‘in kan komen’. Wij zijn er ruim twee uur geweest en dat is, als je geen behoefte hebt om te winkelen of ergens te gaan lunchen maar gewoon een indruk van de stad wil krijgen, genoeg. Op het hoogste punt picknickten we rustig verder met uitzicht op een rood met gele bloemenbank en daarna keerden we terug naar de parkeergarage waar het kwik, needless to say, ondertussen ook sterk was gestegen. Het is des te fijner om je Nikes dan voor Havaianas te verwisselen, in de auto te ploffen en van de airco te genieten.
’s Middags lag ik aan en in het zwembad met Skipping a Beat, een boek waar ik dit jaar al eens eerder aan ben begonnen maar totaal niet uitkreeg binnen de uitleentermijn van de bieb. Daara aten we cassoulet, koken is nou eenmaal geen main activity op de camping, en rolde ik moe maar voldaan mijn tent in.
