September fifteen’s music

Oh hey september, you kinda flew by. De eerste maand in vwo 6 alweer (hoewel mijn eerste schooldag al eind augustus was) en de eerste indruk tot nu toe is nét iets te druk en teveel dingen tegelijk, maar nog altijd heel gezellig en ook wel weer leuk-druk. Ik zou werkelijk niet weten hoe ik dit jaar zonder vrienden zou moeten doen, of nou ja; ik zou misschien een hoop tijd overhouden die ik dan weer aan school zou kunnen besteden, maar voor wat stress relief is het echt heerlijk om in lessen (en pauzes, en tussenuren) gewoon dom te kunnen kletsen en lachen om niets en als het nodig is je verhaal te kunnen doen over schoolstruggles bij mensen die het zelf ook meemaken. Ik had in de eerste helft van september nogal wat last van stress en heb daar dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. September was de maand waar ik misschien meer aan moest wennen dan gedacht, eentje met onverwacht veel regen (ik ben in een week echt élke dag zeiknat geregend) en grauwe luchten. Dat gold misschien ook een beetje voor mijn gemoedstoestand en ik zou september 2015 niet omschrijven als heel bijzonder – het was een vrij rustige maand -, maar alsnog is er genoeg in gebeurd.

Zo heb ik drie keer paardgereden met school op vrijdagochtend, ging ik twee keer zwemmen met mijn vader, heb ik weer eens een belachelijk slechte afhaalpizza op én Mario Kart gespeeld sinds ages ago, ben ik wezen bowlen met vriendinnen, droeg ik de eerste truien van het jaar, leerde ik 34 onregelmatige werkwoorden en een stuk of 200 woordjes voor Frans (9,4) en ook nog eens 240 woordjes voor Engels (10), zag ik The Maze Runner 2 in de bioscoop en at ik alweer een afhaalpizza – tonijn deze keer – op bed terwijl het buiten keihard regende, las ik een stuk van de Institutie van Calvijn en De Acte van Verlatinghe, maakte ik mijn sportschool- én bosritdebuut waarna ik stierf van de spierpijn, versliep ik me meer dan een uur en fotografeerde ik zowel op een familiefeestje als op een benefietconcert van klasgenootjes. Next to that was het een maand vol slaaptekort, haast en dingen die net niet lukten, maar ook eentje waarin ik heel veel gelachen en gepraat (en dan ook echt goed) heb, eigenlijk best tevreden was over sommige outfits, blogposts, foto’s en Spuigatvergaderingen en muziek bovenal weer een even groot deel van mijn leven was, zoals altijd. Ik vind het tijd voor mijn playlist van september 2015 (die overigens verrassend vol zit met Nederlandse muziek en precies 2 uur duurt).

(meer…)

August fifteen’s music

Augustus is een van de weinige maanden waarbij ik m’n agenda er niet even bij kan pakken om doorheen te bladeren een idee te krijgen van wat er die maand ongeveer heeft plaatsgevonden, omdat ik de hele maand zonder agenda heb geleefd. Ik had uiteraard nog gewoon zomervakantie en dus bizar weinig verplichtingen om op te schrijven en daarnaast was ik veel te druk aan het zomeren om aan het kopen van schoolspullen te denken. Uiteindelijk heb ik dus alleen een klein overzichtje gefabriceerd in Excel (ik weet dat ik dat op m’n iPhone zou moeten doen of minstens in Google, maar ik vind het gewoon veel te leuk in Excel) om te zorgen dat ik geen dubbele afspraken maakte en nog wel een klein beetje overzicht hield, maar meer dan dat was het niet. Vanaf precies 1 augustus was ik weer in Nederland om nog het beste uit mijn vakantie te halen en dat is zeker gelukt, maar precies een week geleden bracht ik weer eens een hele dag in klaslokalen door en dat is ook het vooruitzicht voor de komende maanden. Ik vind het nooit helemaal esthetisch (en ethisch, allebei eigenlijk) verantwoord als de scholen alweer in augustus beginnen, want in mijn hoofd is augustus gewoon nog zomer en vrijheid en is september pas echt weer de ‘back to school’-maand, maar zelfs ondanks dat heb ik een zeer mooie augustus gehad.

Normaal schrijf ik gelijk een soort recap van de maand in mijn playlist-artikelen qua gebeurtenissen, maar omdat ik dat hier al grotendeels deed en ook nog voornemens ben (excuus voor mijn veel te nette taalgebruik maar ik vind dat woord gewoon leuk) om een leuk lijstje te maken over mijn hele zomer en jullie niet wil overspoelen met wat ik allemaal uitgespookt heb, laat ik dat deze keer even zitten. In plaats daarvan is dit wel mijn langste monthly playlist ooit met 30 nummers – ik vond augustus stiekem dan ook wel heel langdradig, vooral doordat de vakantie alweer zo ver weg lijkt maar wel in dezelfde maand was – en hoewel ik het je vooral aanraad om ‘m gewoon eens helemaal te luisteren (op een paar nummers na) als je muzieksmaak een beetje overeenkomt met de mijne, verdienen een paar wel wat extra aandacht. Zoals altijd zit er niet echt een duidelijke lijn in, het is gewoon van alles wat en deze keer ook verrassend weinig nummers met een duidelijke herinnering van een moment; vooral gewoon fijne muziek die ik deze maand overal en nergens geluisterd heb. Leggo!

(meer…)

Zomer 2015 in Nederlandse boeken

Er was een tijd dat ik het niet zo met Nederlandse boeken had, omdat ik ervan overtuigd was dat de Nederlanders niet zulke schrijftalenten waren. Onzin. Ik vind de Nederlandse taal nog altijd geweldig en als je even goed zoekt, kun je boeken vinden die die taal perfect benut hebben (geen kromme vertaalde zinnen, yesh). In de zomer waren drie van de acht boeken die ik heb gelezen onvertaald Nederlands, van absurd tot spannend tot realistisch.

De gloriedagen van Walter Gom – Marcel Vaarmeijer

Boeken1b

Eén ding: ik ben van Walter Gom gaan houden. Echt heel erg. Misschien niet zo zeer van het personage als wel van de hele wereld om hem heen, even absurd en hilarisch. De gloriedagen van Walter Gom staan in het teken van de 26-jarige Iris Hauser, zijn bovenbuurvrouw, en hun adviesbureau BIB (Briljante Ideeën Bureau). Walter Gom is vrij onaangepast, heeft nooit een school afgemaakt en is door zijn moeder – toen zij niet meer voor hem kon zorgen – op een appartement boven Iris gestopt, waar hij eten bezorgd krijgt door zijn butler. Walter komt niet buiten, Walter maakt de wereld mee door zijn tv. Maar Walter heeft wel geniale adviezen, zo ontdekt Iris (die per toeval een keer in zijn appartement belandde omdat ze dacht dat het nog leegstond).

(meer…)

Zomer 2015 in Engelse boeken

Volgens mij was het in de zomer van 2012 dat ik de gok besloot te wagen en voor het eerst een écht, volledig Engels boek mee naar huis nam uit de bibliotheek. Het gevoel van trots toen ik die eenmaal uit had en ‘m nog volledig begrepen had ook kan ik me nog steeds voor de geest halen, haha. In het Engels lezen is een perfecte manier om je woordenschat wat te vergroten of een boek meer te beleven zoals de schrijver ‘m bedoeld had en dus doe ik het (als ik een beetje de tijd heb, soms leest het toch net wat slomer) zo af en toe graag. Alleen al omdat The Rosie Project vier keer beter klinkt dan Het Rosie Project.

The Rosie Project – Graeme Simsion

Boeken3b

Op het moment voor mijn vakantie dat ik in de bibliotheek stond met al een aardige stapel boeken in mijn handen en eigenlijk alleen nog op zoek was naar één – liefst Engels – boek, viel mijn oog op The Rosie Project. Aangezien ik me altijd een beetje onwennig voel ten opzichte het boek met Engelse boeken (onze bibliotheek heeft vooral Sophie Kinsella, Jill Mansell en boeken die me totaal niet aanspreken, terwijl ik vooral Young Adult-boeken wil of in elk geval boeken die ik normaal ook in het Nederlands lees) was ik blij iets bekends te zien en was de keuze snel gemaakt. Die ochtend had ik namelijk de recensie van The Rosie Effect, het tweede deel, gelezen op de blog van Laura en dat vond ik verrassend goed klinken. The Rosie Project gaat over de autistische Don Tillman, die superintelligent is en genetica geeft aan de universiteit. Alleen zijn sociale vaardigheden laten hem een beetje in de steek en dus gaat hij op zoek naar de perfecte partner met behulp van een vragenlijst, totdat hij Rosie tegenkomt. Zij is alles wat hij níet als vrouw zou willen, maar toch is er een klik en bovendien kan hij haar helpen met het vinden van haar biologische vader.

(meer…)

July fifteen’s music

Juli was heerlijk. De zomervakantie brak aan, wat toch altijd een nieuwe periode is – ook al duurt ‘ie maar twee maanden – en daarom ook wat chaos teweeg bracht. Geen verkeerde chaos, maar het idee van nul verantwoordelijkheden zorgde er wel voor dat ik in de eerste week met gemak tot 02:00 (of 04:00, net wat uitkwam) opbleef, vervolgens uitsliep omdat het kon en de rest van de dag een beetje rondhing, tot ik ’s avonds weer een feestje had of met iemand afsprak. Dat duurde ongeveer een weekje, totdat het grote inpakfestijn begon en we op maandagavond 13 juli in de auto inclusief caravan stapten richting Frankrijk. Op de camping is het altijd een beetje moeizaam om muziek te luisteren, want 1) de kwaliteit van je muziek is áltijd minder dan thuis, aangezien ik sinds dit jaar geweldige speakers heb en die uiteraard achterliet op mijn bureau thuis en 2) je hebt buren met wellicht een totaal andere muzieksmaak of in elk geval het recht op rust en stilte. Als je dan denkt ‘goh, doe gewoon oortjes in’, is er nog punt 3) aka de ongeschreven regel dat je gezellig en sociaal en familie-achtig moet doen als je kampeert. Bovendien is de WiFi vaak net iets te slecht om volop door Spotify te browsen en ‘kan er dus zomaar een nieuwe hit uitgebracht worden zonder dat wij er iets van meekrijgen’, zoals mijn zus al zei. Niet dat dit een haataanval is op kamperen, want  ik kan best even zonder muziek, maar het is wel zo.

Gelukkig had ik van tevoren wel een paar afspeellijsten gesynchroniseerd, was mijn WiFi af en toe goed genoeg en heb ik op een paar momenten aan het zwembad, ’s avonds in mijn tent en op rustige momenten op de camping toch nog wat muziek geluisterd. Dat is wel zo leuk, want als ik mijn februari-playlist beluister merk ik ook dat ik even teruggezet wordt naar februari en met fijne periodes zoals juli heb ik dat gevoel ook graag. Opvallend is trouwens dat mijn juli-playlist alles behalve vol zit met zomerhits; wel een paar, maar het merendeel bestaat eerder uit wat oudere nummers die niet uitermate happyclappy of upbeat zijn. Daar heb ik gewoon wat meer mee. Uiteindelijk zijn er een stuk of 20 nummers in mijn playlist belandt die ik voor de verandering niet te uitgebreid ga bespreken inclusief YouTubelinks (ik bedoel, jullie gebruiken ondertussen wel allemaal Spotify, toch? En anders moet je het echt nu direct aan gaan maken), want het is zomer en we hebben allemaal wel wat beters te doen en het is niet de meest interessante playlist ooit, maar ik wil ‘m wel graag delen.

(meer…)

June fifteen’s music

Het einde van juni was totaal aan mijn aandacht ontglipt. Pas toen ik me realiseerde dat ik eindelijk weer 3G/verse mb’tjes had (het was de 12e al op 80% en de 25e al op), bedacht ik me ook dat het tijd is voor een artikel waarin ik mijn juni-playlist deel. In mei sloeg ik dat over, maar ik heb deze maand heel veel fijne muziek geluisterd (behalve in de toetsweek dan, toen heb ik zo hard geleerd dat ik er zelfs m’n muziek voor uitzette) en die deel ik graag. Daarnaast is het aanmaken van een nieuwe maandplaylist ook altijd heel goed voor mijn tijdsbesef; op dit moment gebeuren er alleen maar leuke dingen, maar wel heel véél leuke dingen en de dagen gaan dus heel snel voorbij. Zo wil ik bijvoorbeeld ook nog heel veel dingen bespreken/delen/schrijven op mijn blog alleen ik ben zoveel weg (of het is zo warm) dat dat niet gebeurt. Misschien is het dus wel gewenst om weer een soort van Picture it in het leven te roepen tijdens sommige weken, dan weten jullie ook nog een béétje waar ik uithang (en in welke volgorde, want als ik het los vertel is het gewoon standaard warrig). Maar before all that: mijn muziek van juni 2015!

De laatste maand van het eerste halfjaar van 2015 stond vooral in het teken van school afronden, maar dat betekende absoluut niet dat ik niets leuks heb gedaan. Ik ging naar de EO-jongerendag (ook al vond ik dat niet echt een hoogtepunt, maar gezellig was het wel) en de volgende dag met een hele hoop vrienden naar de belijdenisdienst van een vriendin, ik ging uit eten met mijn ouders, zus en opa en oma voor het slagen van mijn zus, ik barbecuede met vrienden en zag Kingsman: The Secret Service en ik sprak af met een hoop vriendinnen. Daarna heb ik anderhalve week heel hard geleerd in de toetsweek, ik heb nog één donderdagavond gezwommen met mijn moeder, en na mijn laatste toetsen was er nog een barbecue van de kerk. De zaterdag erna lag ik dus met vriendinnen op het strand (daar had ik graag uitgebreid over verteld, maar ik had mijn camera niet mee en dan is het opeens lastig om er een artikel over te schrijven), op zondag was er een mooie jeugddienst georganiseerd door mijn kerk, maandag werkte ik aan mijn PWS dat sinds deze maand ook een bestaand iets is en ik sloot juni af in Lille. Juni was een maand vol continue positiviteitsvibes en het was zelfs een heel aantal keer te warm om met jas aan te fietsen, waardoor ik ook niet met muziek op kon fietsen omdat ik mijn telefoon dan nergens kwijt kon. Enige nadeel.
(meer…)

Ik keek Kingsman: The Secret Service en las Split

Eigenlijk was ik in deze paar dagen van afwezigheid op mijn blog vooral bezig met school en de toetsweek, maar daarover later meer (al ben ik bang dat er ook nog wel meer dagen van afwezigheid komen). Wat ik namelijk ook deed was Kingsman: The Secret Service kijken, vorige week vrijdag toen het zo ontzettend heet was en ik met een aantal vrienden na een zonnige barbecue in de tuin op de bank in de huiskamer belandde, en toen ik me later die week realiseerde dat mijn acht biebboeken al bijna een maand geleden terug hadden gemoeten besloot ik Split van Swati Avasthi ook maar heel snel uit te lezen. Mijn strategie van een paar maanden geleden was ‘niet aan boeken beginnen, want je hebt toch geen tijd om ze te lezen’, tegenwoordig begin ik er gewoon aan en dan is de kans veel groter dat ik er uiteindelijk toch tijd voor vrijmaak. Dat is eigenlijk wel zo prettig, want ik ben geen persoon die zonder boeken zou moeten leven – iets dat Split ook weer even bewees. Voor Kingsman geldt ongeveer hetzelfde, want daarvan keek ik het laatste halfuurtje dat ik op die bewuste vrijdagavond nog niet had gezien alsnog terug op zondagavond en dus vind ik het tijd worden dat ik er hier wat meer over zeg.

Ik kijk regelmatig films met vrienden (als in: jongens) en dus ben ik in de afgelopen twee jaar al een heel aantal keer afgeweken van het standaard type romcom of chickflick. Van die films geniet ik nog steeds, maar ik wissel ze nu regelmatig af met films die echt een sterk verhaal vertellen (Boyhood, La Famille Bélier) en dit soort actiefilms. Of nouja, ‘dit soort’: Kingsman is eigenlijk wel vrij uniek. De film vertelt het verhaal van Gary, een Britse straatjongen wiens stiefvader zijn moeder mishandelt, die onder de vleugels van Harry Hart wordt genomen vanwege een ‘niet-ingeloste’ oude schuld (die overigens geen rol speelt in het verhaal, het is gewoon om de logica aan te duiden). Harry Hart is een agent bij een geheime organisatie en leidt Gary ook op tot geheim agent, precies in het tijdperk waarin de wereld wordt bedreigd door een IT-genie met kwaadaardige bedoelingen (die overigens gespeeld wordt door Samuel L. Jackson, natuurlijk).

(meer…)

Credits to Krezip

Ik ben bang dat er bij een aantal lezers geen belletje gaat rinkelen bij het begrip ‘Krezip’. Dat is best logisch, want stel dat je in 1998 bent geboren en op je elfde nog niet erg into muziek was (of alleen into foute top 40-nummers), dan is dit inderdaad volledig aan je voorbijgegaan. Gelukkig had ik een tweeënhalf jaar oudere zus die zich precies op het juiste moment voor muziek ging interesseren en onze barbiespeelsessies voorzag van fijne muziek van onder andere Krezip, de Nederlandse band die in 2009 – helaas – stopte. De leadzangeres Jacqueline Govaert is een aantal jaar later nog wel alleen verdergegaan, maar ik houd eigenlijk wat meer van bands en sowieso van de stijl van Krezip. Naast jeugdsentiment met ontzettend fijne herinneringen vind ik het nu dus ook nog gewoon écht goede muziek en het zou absoluut niet terecht zijn als hun albums compleet vergeten worden, alleen maar omdat de band uit elkaar is.

Krezip 2

(meer…)