Roadtrippin’: Stuttgart ending

24-26 juli, Stuttgart

20:55

Er zijn nog weinig autoritten geweest in mijn leven die kunnen tippen aan deze. De zon gaat gedurende anderhalf uur glorieus onder, het is niet druk op de weg, de temperatuur is nog precies aangenaam genoeg, het is stil op goede muziek na en ik kan bovendien alleen maar denken aan hoe gelukkig ik mezelf prijs dat er nog een laatste bestemming op de planning staat. Geen enkele vezel in mijn lichaam wil zich bezighouden met naar huis gaan en een nieuwe reis, een nieuwe stad en een nieuw hotel zijn voorlopig genoeg om de schijn hoog te houden.

Na het inchecken gebeurt er heel weinig meer. De volgende dag stappen we na het ontbijt in de auto naar het Porsche museum, wat oprecht een aanrader is (maar ik voor de gelegenheid niet met foto’s illustreer want dat wordt misschien wel een tikje saai). Daarna rijden we nog wat rondjes langs de supermarkt en de AMG-fabriek en loop ik een klein beetje vast omdat het hier nog warmer is dan in München en ik dat gewoon echt niet meer gewend ben. Op de terugweg naar ons hotel worden we gelukkig dan weer wel met een heel klein en plaatselijk regenbuitje verrast waar we met open dak doorheen rijden.

19:50

Na wat Duitse tv en een douche is het toch tijd om een Uber te bestellen. Ik had van tevoren heel ambitieuze plannen om heel Stuttgart te zien en uiteindelijk komen we niet veel verder dan dit plein, maar tegelijkertijd kom ik ook tot de conclusie dat het volgens mij niet eens zoveel groter of interessanter is dan dit. Neemt niet weg dat ik het Schlossplatz wel sfeervol en mooi vind. We zetten onze zinnen op Carls Brauhaus, net zoals heel Stuttgart, maar binnen is er nog precies een hele tafel voor ons (aanschuiven bij ‘vreemden’ is heel normaal bij dit soort plekken, zo ontdekten we) voor het laatste typische Duitse diner. Ik loop ondertussen bijna een polsblessure op door het drinken uit een literpul maar goed, worth it.

23:40

Niels claimt een tafel buiten, er is een cocktail happy (anderhalf) hour en daarna sluit het terras naar ons inzien weer veel te vroeg. De rest van de avond wordt gespendeerd op een bankje in het aangrenzende park, bij een snackbar en verspreid over de stad bij wijze van zoektocht naar een plek om uit te gaan. Die wordt snel gestaakt want we komen niet verder dan een oververhitte club en een karaokebar waar alleen maar ABBA wordt gedraaid. Desondanks is het een heerlijke avond, een waarop ik niet eens moeite hoef te doen om het naderende einde uit mijn gedachten te houden omdat we gewoon zorgeloos en alleen op het huidige moment gefocust door een onbekende, in de nacht gehulde stad lopen.

12:45

Goedemorgen! Groot voordeel aan de hotelketen waar we in slapen (dezelfde als in München): je hoeft pas om 12:00 de kamer uit. De ochtenduurtjes worden dus nog even efficiënt benut door een paar gemiste uurtjes slaap te pakken en daarna stappen we verrassend fris in de auto. Het is heel erg warm en er is af en toe file en als je achterin zit op de snelweg hoor je niets behalve wind maar er zijn vooral nog steeds mooie uitzichten (ik bedoel, kijk dit alleen al), tussenstoppen waarbij we alleen maar heel veel koud drinken kopen en niet meer weten hoe we de koelcel open krijgen en goede momenten in general.

19:14 / 21:46

Klein hoogtepuntje als we eenmaal weer in Nederland zijn is uiteraard de Mac. Die zoeteaardappelfrietjes waren een maaltijd op zichzelf maar wel heel goed (sowieso de burgers ook, sorry for saying, maar bij de gemiddelde burgertent is het echt niet altijd beter dus ik ben gewoon fan). In het laatste uur voor Rotterdam worden we klassiek verwelkomd met een enorme stortbui met onweer die we niet helemaal buiten de auto kunnen houden omdat het mechanisme van het raampje van de bestuurder z’n dag niet heeft. Part of the experience, en daarna kleurt de lucht alsnog oranje-goud. Ik weet dat ik binnen vierentwintig uur weer in een auto zit voor een volgende vakantie en dat vind ik een heerlijke gedachte zodat ik in elk geval niet in een klein zwart gat val maar tegelijk zou ik eigenlijk nog helemaal niet thuis of op een andere bestemming willen zijn. De hele roadtrip heeft mijn verwachtingen stiekem overtroffen en ik ben me er vooral van bewust dat ik dit ga onthouden – in eerste instantie op de korte, maar uiteindelijk ook op de lange termijn. Es war sehr schön.

X,
Hester

Eén reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *