Een weekend in Praag

As mentioned before: mijn vereniging bestaat dit jaar vijfentwintig jaar en de kroon op de twee lustrumweken was een weekendje Praag. Soms zijn de dingen opeens zo simpel en hoef je alleen maar wat gegevens in te vullen en een koffer in te pakken om met driehonderd verenigingsgenoten je zaterdag en zondag in Tsjechië door te brengen. Vanuit mijn dispuut waren we met een groep van tweeëntwintig mensen dus erg veel toeristische activiteiten zijn er niet ondernomen en ik heb überhaupt geen namen van straten, gebouwen of restaurants paraat, maar wel a bunch of photos die ik heel graag wil delen.

Vrijdag 11 mei

In de nacht van donderdag op vrijdag reden we iets na vieren weg vanaf Jaarbeurs. Ik was toen al ruim een uur aanwezig, en op donderdagavond hadden we nog gewoon een dispuutsavond dus het geheel was een beetje onlogisch (ik sliep van twaalf tot twee om vervolgens onder de douche te springen en op m’n koffer te gaan zitten), maar gelukkig ben je als student wel wat nachtbraken gewend. Ik keek een film op Netflix (Kodachrome, leuk maar minder feelgood dan ik had verwacht) en begon drie keer aan het nieuwe album van The Arctic Monkeys om vervolgens telkens na twee, drie nummers in slaap te vallen. Lag niet aan de muziek zelf.

Op een gegeven moment was ik er wel een beetje klaar mee maar op zich ging alles heel voorspoedig en viel het me alles mee. En na een kleine groepstour met onze koffertjes stonden we tegen vijf uur ’s middags bij ons hostel middenin in de stad. Ik sliep in Prague Square, absoluut top qua locatie maar verder geen dikke aanrader.

Het was mijn eerste keer in Praag en dat maakt elke stap die je er zet gelijk drie keer zo speciaal, vind ik. Het Oostblok was niet meer helemaal nieuw voor me na Ljubljana afgelopen zomer en ik vond het leuk die sfeer hier weer een beetje te proeven, maar alsnog was Praag uiteraard ook op haar eigen manier weer een heel andere stad. Golden hour is en blijft trouwens een perfect moment voor een eerste indruk.

Na wat omzwervingen verzamelden we bij een restaurantje en daarna gingen we gelijk door naar een pub crawl. Ik vond het leuk om een keer meegemaakt te hebben (is dus echt een ding daar) maar voelde de reis van die dag nog iets te goed en haakte af na één kroeg die meer een club was met muziek die ik niet echt voelde.

Zaterdag 12 mei

Zaterdagochtend voelde ik me dus helemaal top en had ik vooral heel veel zin om de stad te zien. We liepen eerst een uurtje en ontbeten daarna bij Paul – absoluut niet authentiek Tsjechisch maar wel een heel fijne bakker.

’s Middags liepen we richting en over de Karelsbrug waar de rest van ons dispuut ook aanhaakte (het is uiteraard onmogelijk je continu met een groep van twintig synchroon door een stad te bewegen) en uiteindelijk liep ik met een paar meiden ook weer terug om bij een supermarkt broodjes en Radlers te kopen en die aan het water op te eten. Op vijf meiden van mijn dispuut (waaronder ik) na ging iedereen die avond naar het gala, dus ik ging ook even mee terug naar het hostel om jurken dicht te ritsen en af en toe een oordeel te geven over een nagellakkleur.

Toen iedereen weg was liepen we opnieuw de stad in om met andere N.S.U.’ers die ook niet naar het gala gingen wat te eten op een terras aan het water bij de Karelsbrug. De bediening was echt ruk (überhaupt was niemand echt vriendelijk in de stad) maar het uitzicht, hoewel dat op geen van deze foto’s staat, heel goed.

Daarna liepen Dieuwke, Maaike en ik nog even een rondje door de stad met een korte tussenstop bij een livestream van een concert in een park. We dronken een mojito op een terras (hier zijn heel schattige net-niet-flatteuze foto’s van mij van die ik op mijn 21-diner vast wel weer een keer terugzie), schoven daarna nog even aan bij de rest van de groep in een pub en gingen toen uit in de 5 floors-club. Ik had er niet echt verwachtingen bij maar het was eigenlijk heel leuk, de sfeer was zodra je je een beetje had neergelegd bij het voyeurisme prima en de muziek ook heel lekker. We kwamen uiteindelijk om een uurtje of half vijf thuis en daarmee per ongeluk ook later dan de galagangers die om drie uur de locatie al moesten verlaten.

Zondag 13 mei

De zondag begonnen we opnieuw bij Paul onder het mom never change a winning team, overigens niet voor we bij de sapbar tegenover ons hostel een sapje en een cappuccino hadden gehaald voor tijdens de tien minuutjes lopen. Ontbijten/brunchen/lunchen (het was half een) deed ik onder andere met een éclair omdat ik daar gewoon ongelooflijk veel zin in had en met uitzicht op een klassiekrode Ferrari in de straat van de linkerfoto. Goed moment.

Qua weer was dit echt de mooiste dag. Ik heb van verschillende straten zowel op zaterdag als op zondag een foto gemaakt maar op zondag lijkt alles gewoon net even wat helderder en mooier en, nouja, dat was het ook. Het was ook nog steeds heel warm, maar als je toch al in een andere stad bent vind ik dat altijd veel minder problematisch.

Ik bedoel hallo, kijk even naar dit perfecte schouwspel van blauw, groen en oranje zonder een vuiltje aan de lucht.

’s Middags chillden we in een parkje en daar had ik weer een van mijn favoriete uitzichten boven me. Of het nou in de achtertuin van mijn ouders is of in Praag, dit voelt gewoon altijd heel goed.

Daarna deden we één van de leukste dingen van het weekend: waterfietsen! Van boven zien al die bootjes op het water er misschien een beetje stom uit (dat vond ik althans) maar het is het echt waard want naast dat het gewoon een leuke activiteit is, is het ook vet leuk de stad even vanuit een ander perspectief te kunnen zien.

Om het sportieve karakter van de namiddag nog even te versterken, klommen we daarna de heuvel op naar het restaurant waar we een reservering hadden. Zo zwaar was het niet echt, lichamelijk was ik gewoon een beetje op. Het restaurant hield het midden tussen een sjieke plek en een club en daar heb ik me even over verbaasd, maar het eten was echt goed (en voor een prima prijs)! Alleen mijn citroenrisotto was een beetje te citroenachtig en te weinig risotto maar de kip en groentes waren echt perfect. En het uitzicht, ik bedoel maar.

’s Avonds gingen we nog even de stad in want het was de vooravond van mijn verjaardag en dat kon niet onopgemerkt voorbijgaan. De terrassen zaten te vol voor twintig personen of waren al opgeruimd dus uiteindelijk werden er snel twee flessen prosecco gehaald en werd ik om precies twaalf uur ’s nachts toegezongen op een brug in Praag voor één van mijn favoriete gebouwen. Dat was stiekem de perfecte manier om mijn twintigste levensjaar in te luiden.

Maandag 14 mei

Helaas moesten we maandagochtend om half negen gewoon weer verzamelen op het station met onze koffers. Dat was het begin van wat ik ook wel de saaiste verjaardag in mijn eigen heugenis kan noemen. Er werd voor me gezongen in de bus en er waren cadeautjes (waaronder een kroontje) en meer was dus ook niet echt mogelijk geweest, maar na vijf uur in een bus kom je er gewoon achter dat je nog steeds niet echt een kant op kunt en alleen maar nog vaker in dutjes verzeild gaat raken en verward wakker gaat worden. Tijdens zo’n busreis ben je ook veel passiever bezig met de reis dan als je zelf rijdt met vrienden of familie, merkte ik, en bovendien waren er geen USB-aansluitingen om je telefoon mee op te laden, dus er was gewoon echt niets te doen en daar ga je je niet jariger van voelen, maar soit. 

Na een paar uur file kwamen we uiteindelijk om half één ’s nachts aan op Utrecht Centraal en kon ik nog net een bus naar huis nemen. Daarna was ik zo wakker van al mijn uurtjes slaap dat ik mijn koffer ook maar direct uitpakte. Praag, I loved you.

X,
Hester

7 reacties

  1. Wat een prachtige foto’s heb je (weer) gemaakt. Praag lijkt me (en al helemaal na het zien van deze foto’s natuurlijk) echt een mooie stad. Ik ben er nog nooit geweest (goh Stel, dat was nog niet duidelijk verder) maar het staat wel echt op mijn lijstje. Wel jammer dat de mensen er niet zo vriendelijk zijn. Maar ja, je kunt niet altijd zessen gooien (ik leerde deze uitspraak vandaag, en ik vind ‘m leuk). Wat super leuk dat je daar jarig was en dat je 20e levensjaar zo begon. Klinkt als een bijzonder en leuk moment (: Ennnnn hoe lief dat je toe gingen zingen, haha. Nog gefeliciteerd, trouwens. Liefs!

  2. Wat een fijne fotos allemaal! Ik ben dus ook onlangs in Praag geweest en ook zo verrast, vooral met dat mooie weer is een stad zoveel fijner. En nu moet ik wel terug voor jullie epische ontbijtplekje natuurlijk, dit ziet er zo goed uit :)

    1. Ah leuk dat Praag jou ook zo verrast heeft! En Paul zit ook in België en Engeland/Londen, dus ik zou eerder zeggen: tijd voor een nieuw tripje :)

  3. Nog gefeliciteerd! En wat een mooie foto’s zeg. Ook op de minder zonnige dag ;)
    Ik ben volgens mij ook eens in die 5 floors club geweest! Althans, ik herinner me dat er veel verdiepingen waren, en het was vlakbij die brug als het goed was. Maar dat was al zeven jaar geleden. Voel me nu heel oud …

Laat een antwoord achter aan chucky1012 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *