Ik vind februari fantastisch om de simpele reden dat ze eindelijk een keer geen 30 of 31 dagen bevat. Waar ik bij een normale maand nog vier dagen over heb als ik het idee heb dat de maand al afgelopen is, kreeg mijn gevoel deze maand wel een keer gelijk. Ik verzamelde bizar veel goede muziek voor zo’n korte maand (klik) maar omdat ik twee blogposts geleden ook al een afspeellijstje deelde en eigenlijk vrij afwezig ben geweest op mijn blog in februari geef ik deze keer een good old overzichtje met snapshots om iets te delen van mijn uni- en zonovergoten maand.
1 februari 2018
In de week waarin februari begon had ik vrij en na twee dagen werken ging ik op donderdag weer naar Utrecht. Vanwege mijn gebrek aan haast besloot ik weer eens met de bus in plaats van met de trein te gaan. Duurt langer maar scheelt wel overstappen, daarnaast vind ik het heerlijk om ergens tussen de weilanden en daarna door dorpjes als Benschop te rijden. Het was heel mooi weer dus ik wisselde naar buiten kijken af met Rita kijken. Aan het eind was ik er wel een beetje klaar mee (dat stuk is ook niet meer zo interessant) maar mijn behoefte aan de polder was wel weer even gestild.
’s Avonds at en chillde ik met mijn kring, vraag me niet meer wat voor gerecht dit was, maar het was Jamie Olivier en heel erg lekker (en gezond). Daarna was er een feestje van het overkoepelende orgaan van christelijke studentenverenigingen in Utrecht waar dus een ander huisgenootje van me was. Heel lame feestje en niemand wist meer waarom we er zo lang zijn gebleven maar wel gezellig.
2-3 februari 2018
Vrijdag ging ik naar mijn ouders en ’s avonds naar een verjaardag van een vriendinnetje. Het uitzicht links zie ik als ik van de bushalte naar huis loop. Als kind wilde ik hier later gaan wonen toen het net gebouwd werd, vind ik nu iets te ambitieus, maar ik vind het nog steeds een mooi plaatje. Op zaterdag studeerde ik en wel in de vernieuwde bibliotheek op loopafstand van mijn ouderlijk huis. De bieb voelde echt als tweede thuis toen ik kind was dus ik was er eerst nogal rouwig om dat ‘ie verbouwd werd, maar het is nu juist heel mooi geworden en ook meer ingericht als plek waar je gaat zitten in plaats van een plek waar je alleen boeken haalt. Ben ik heel erg voor.
7-8 februari 2018
Eenmaal terug in Utrecht deed ik op mijn vrije woensdag een burgerlijk boodschappenrondje met mijn huisgenoot (we kochten een dweil, wasmiddel, koekjes en een fietsslot). We breidden onze wandeling uit met een rondje langs het water omdat het zulk mooi weer was. Kanaleneiland is geen hartje stad maar de hoeveelheid ruimte die er is waardeer ik op zulke momenten evengoed, het is zo’n lekkere afwisseling met onderuitgefietst worden in de spits.
Donderdag had ik weer drie colleges, iets teveel van het goede, dus dit soort gebouwen maken altijd een hoop goed.
8 februari 2018
College tot 17:00 in februari betekent ook thuiskomen met de zonsondergang. Ik fiets alleen dit kleine stukje van 100 meter op de zon af, maar het moment dat ik rechtsafsla en de zon en de Prins Clausbrug tegemoet fiets blijft toch altijd een beetje magisch. Ik kleedde me even om (liefde voor deze blouse) en ging daarna direct weer weg voor een dispuutsavond en aansluitend een feestje van onze vereniging in club BASIS. Ik was opnieuw pas rond vijf thuis en vergooide mijn vrijdag een beetje maar het was wel oprecht een leuke nacht.
10 februari 2018
Ik bleef tot zaterdag in Utrecht zodat ik mijn jarige huisgenootje kon verrassen met ballonnen en cadeautjes samen met mijn andere huisgenootjes, studeerde een beetje en pakte daarna de trein naar Rotterdam. Ik ben nog steeds verliefd op het traject Utrecht-Rotterdam, ik heb deze weilanden al op zoveel verschillende manieren en momenten voorbij zien trekken en ze vervelen nog steeds niet. Dat werkt een beetje versterkt door de Milky Chance-cocon (ha, leuk, wie snapt de reference) waar ik me in bevond. Weinig muziek die zoveel met m’n gemoedstoestand doet.
11 februari 2018
Zondag vierden we de verjaardag van mijn opa en toen het feestje ten einde liep werd ik opgehaald door Niels om naar Tom te gaan, prima geregeld. Marolise sloot ook aan, we lieten Toms hond uit en ik herinnerde me hoe blij ik word van honden, zoals op de foto te aanschouwen.
13 februari 2018
De dagen gingen verder en het werd steeds mooier weer. Ik houd van Utrecht, van hoe het licht valt en hoe het compleet rustig kan zijn op een dinsdagochtend. Na twee colleges pakte ik de trein naar Rotterdam om weer naar catechisatie te gaan en van tevoren at ik spareribs met Niels in een eetcafé tegenover de kerk.
15 februari 2018
Na mijn laatste college van de week maakte ik enigszins haast om op de trein naar Rotterdam te stappen, er stond namelijk een voorstelling van de theatertour van Matthijn Buwalda op het programma met mijn gezin. Ik kende hem niet echt en liet me dus vooral verrassen, maar ik vond het echt een heel erg leuke en mooie avond.
16-17 februari 2018
En omdat ik toch al in Capelle was, pakte ik vrijdag de metro naar Den Haag voor een dagje kantoor. Zaterdag: wakker worden met dit naast je.
17 februari 2018
Die dag ging ook ongeveer zo verder. Ik was weer de hele dag aan het studeren en wilde dus graag ruilen met dit luizenleven maar aangezien dat toch niet gaat genoot ik gewoon heel erg van Jolies aanwezigheid en de manier waarop zij schaamteloos zorgeloos geniet van een beetje zon. Volgens mij kunnen wij allemaal best wat leren van katten.
22-23 februari 2018
Flash forward naar donderdag – de rest bestond helaas weer grotendeels uit colleges en studeren en een VakanCievergadering -, waarop ik tussen mijn colleges door met dispuutsgenootje Maaike lunchte. ’s Avonds hadden we een gezellige dispuutsavond zonder verdere invulling en daarna was er nog een feestje op de sociëteit maar ik vond de muziek enorm ruk dus nadat ik twee keer de vraag had gekregen of ik me wel vermaakte en ik twee keer nee had geantwoord besloot ik dat het mooi was geweest. Ik was dus om half twee al thuis en was daardoor ook heel productief op vrijdag: ik studeerde, verschoonde mijn bed, maakte mijn eigen kamer schoon, waste mijn beddengoed en maakte de badkamer schoon. Daarna stapte ik op de trein naar m’n ouders.
24 februari 2018
Zaterdag had ik weer prima vol kunnen stouwen met artikelen lezen maar ik wilde eigenlijk ook wel gewoon even weekend dus ik zette mijn zorgen opzij en maakte wat gedachteloze zelfportretjes. Met Jolie, die ik vervolgens liet ontsnappen (ze komt niet buiten) waardoor ze opeens op het dak liep, maar dat terzijde. ’s Middags ging ik langs bij het nieuwe studentenhuis van mijn zus waar nog flink geklust werd. Lekker uitzichtje hoor.
24-25 februari 2018
Na afloop aten we een hapje in Delfshaven en daarna stapte ik op de metro naar huis. Ik zag Niels eindelijk ook weer even, ging tevreden slapen en stapte de volgende dag in de auto naar Zwolle voor de doop van mijn achterneefje. Dat betekende dat ik mijn familie zag, toevallig ook nog een oudleraar van mijn middelbare school, met mijn ouders chillde in de auto en heel erg genoot van de Veluwe die aan me voorbij trok. Ik ben al jaren verbaasd hoe exotisch dit soms aandoet. Ondertussen las ik ook nog wat artikelen voor mijn studie in de auto en dat ging eigenlijk prima. Desondanks had ik ’s avonds wel bijna een zenuwinzinking maar ik sprak mezelf even streng toe en ging naar een verenigingsavond van mijn kerk die vooral gezellig was.
28 februari 2018
Omdat het weekend me eigenlijk veel te snel voorbij was gegaan en ik het volgende weekend nog gedeeltelijk in Utrecht moest zijn kwam ik op dinsdagmiddag weer naar mijn ouders voor 24 uur ongecompliceerdheid. Ik keek De Luizenmoeder en Soof met mijn ouders op de bank, lag heel vroeg in bed, begon de volgende dag al om 7:30 met studeren en was in zo’n goede vibe dat ik eerder klaar was dan verwacht. Mijn ouders waren beide aan het werk en een leeg huis met zon (en katten) werkt echt perfect. Om half vijf trok ik de deur weer achter me dicht en eenmaal in Utrecht at ik megacheap met mijn huisgenootje Frederique in de IKEA. Ik was niet helemaal klaar voor de foto maar het leek me wel een goede afsluiter van dit fotodagboekje.
—
Februari had nog veel leuker en spectaculairdair kunnen zijn als ik niet zo druk met mijn studie was geweest en in plaats daarvan een dag extra had gewerkt en dat geld uitgegeven had aan terrasjes en lunches. Vind ik best een pijnlijke waarheid, want hoewel het de normaalste zaak van de wereld is om niet volledig vrij te zijn ben ik toch opportunistisch genoeg om te streven naar een leven waarin ik op het gebied van mijn dagelijkse leven zoveel mogelijk de vrijheid heb om keuzes te maken die dicht bij m’n hart liggen, en dat is nu dus minder gelukt dan ik wil (zoals ik ook al schreef). Februari was goed maar de eerste paar snapshots voelen eigenlijk alweer heel ver weg en ik ben wel klaar voor maart, een maand die minstens zo druk begint en eindigt maar tussenin hopelijk nieuwe kansen biedt.
Eén reactie
Ik besef eigenlijk nu pas hoezeer ik deze fotodagboekjes heb gemist op je blog – en je blogartikelen in het algemeen! Dus even een hoera dat dit weer terug is! Ik hoop dat je het vaker gaat doen weer. Ik merk ook dat ik minder blog, druk druk druk :’) Gelukkig is het dan ook wel weer héél fijn om dan wél weer te bloggen toch?