LIFE IN OCTOBER

Na weken schrijven over de zomer of niet schrijven wordt het tijd het weer eens over het heden te gaan hebben. Ik beloof daarmee niet dat de zomer nooit meer voorbijkomt want ik heb nog steeds wat archiefkastjes open te trekken maar wel dat de mensen die geïnteresseerd zijn in het leven van een tweedejaars studente in Utrecht buiten haar vakanties om (of gewoon in mij) hun hart op kunnen halen. Die gedachte aan een persoonlijke blog over mijn dagelijks leven voelde opeens zo oldschool aan dat ik onderstaande webcamfoto’s wel toepasselijk vond.

Dat heeft er overigens ook mee te maken dat het herfst is, en dat ik een week vrij heb en dus uit mijn normale ritme ben, en dat de wintertijd net in is gegaan. Mijn slaapritme lijdt daar allesbehalve onder maar ik word verdorie zo sentimenteel van dat hele plotselinge donker. Die onnatuurlijke setback van de zonsondergang geeft me altijd een beetje het gevoel dat ik ook niet helemaal in charge ben en omdat het zo ongeleidelijk gaat kan ik er ook gewoon niets aan doen dat ik een week lang met herinneringen aan vorige jaren rondloop; dat voelt dan opeens veel dichterbij dan vorige week, toen het pas om half zeven donker werd. Maar quick little reminder to self: het is nu, geen vorig jaar, en ik denk eigenlijk dat ik nu wel eens leuker kan vinden dan vorig jaar. Misschien zelfs leuker dan het jaar daarvoor. Het liefst had ik jullie semi-live en uitgebreid verteld over elke leuke week met kwaliteitsblogjes maar zo werkt het/mijn leven gewoon heel vaak niet en daarom loods ik jullie nu met de allerleukste kiekjes door mijn oktober (en een klein beetje november) heen.

Pull & Bear, 28 september. Ik had tot 17:00 college maar om 18:00 dispuut tegenover de Drift dus ik liep even de Oude Gracht op en vulde mijn herfstgarderobe aan met twee nieuwe truien. Deze bewaarde ik voor de dag met twee tentamens die ik precies een week later had zodat die dag tenminste om één reden leuk is maar dat loopt allemaal niet zo vlekkeloos (letterlijk): na een eerste uurtje pennen ontdek ik zo’n grote inktvlek dat ik tien minuten afgeleid ben. Had het kunnen weten aangezien ik al weken niet meer echt geschreven had maar toen was het leed al geschied. De vlek zit prominent op mijn linkerborst en ik zeg ‘zit’ omdat ‘ie zelfs na een vlekkenbehandeling van mijn moeder nog licht zichtbaar is. Maakt deze foto extra waardevol.

De eerste vrijdag van oktober en de dag na m’n tentamens vierde ik op kantoor. Mijn vrije vrijdagen zijn een ideaal excuus om donderdagavond lang op de borrel te staan maar ze zijn ook ideaal om een dag in Den Haag door te brengen en soms moet je volwassen keuzes maken in je leven dus dat doe ik zo’n twee keer per maand. Hier was het 08:12 en realiseerde ik me dat een zomerjas niet meer afdoende was om me warm te houden (hoewel het twee weken later weer 23+ graden was).

Naast mijn vrijdagen waren ook mijn woensdagen het eerste blok collegeloos en van die vrijheid genoot ik graag. Na een hele ochtend en middag studeren liet ik Niels kennismaken met Kanaleneiland, de parkeergarage van de IKEA en de moeite van vrouwen als het op het kiezen van de mooiste cactussen aankomt. Daarna dineerden we van acht tot tien bij Raak met luxe bittergarnituur, burgers, wijn en toetjes. De Drieharingenstraat is echt één van m’n favoriete spots voor gezellige dinertjes die niet per se van hipstereten voorzien hoeven te zijn, zeker als je ook nog eens buiten kan zitten.

In het weekend vierden we het 50-jarig huwelijk van mijn opa en oma en hielden we een soort afterparty met het gezin bij mijn zus in Rotterdam omdat mijn ouders en ik een keer naar de kerk gingen waar zij en haar vriend vaak heengaan. Dat is dus gewoon tegenover dit soort uitzichten en ik vind dit ZO FIJN. Een paar dagen later adoreerde ik m’n eigen stad weer, dit was na een voorlichting over wat er allemaal wel niet mogelijk is voor m’n studiepad (spoiler: veel) en als je dan de universiteit uitloopt en dit ziet is het goed om je te realiseren dat je nu ook al zoveel hebt, zelfs als je al die kansen niet aanpakt. Er zijn verdorie mensen die weken uitkijken naar een dagje Utrecht en ik kijk bijna dagelijks tegen die Dom aan.

Een week later op woensdag nodigden Tom en Niels zichzelf uit in Utrecht en dat vond ik zo lief dat ik zonder twijfel met ze meeging. We zaten eerst bij Hemingway en daarna bij Olivier (biercafé met heel veel speciaalbier) omdat ik dacht dat ze dat wel konden waarderen. Aan mezelf had ik eigenlijk niet gedacht maar ik genoot net zo erg van alledrie m’n biertjes. Het klopt overigens dat ik in twee woensdagen een dagsalaris aan eten en bier heb uitgegeven maar twee dagen later zat ik weer een dag op kantoor dus ik heb het allemaal redelijk onder controle.

Ik was hier even heel content dat ik na zulke avonden middenin de stad met een kwartier fietsen weer thuis ben en dat ik zulke leuke vrienden heb dat ze me in Utrecht komen opzoeken en dat sommige mensen gewoon zo lief en leuk zijn en ik zo gezegend.

Ik kon allang niet meer om de herfst heen maar wel cappuccino- en theemomentjes met Frederique op het balkon houden als het een dag minder koud was dus soit.

Op 20 oktober werd mijn derde achterneefje geboren en omdat ik het eigenlijk precies dat weekend niet zo druk had reed ik met mijn ouders naar Zwolle om ‘m te aanschouwen. Zijn broertje zag ik ook al binnen 24 uur dus die traditie hield ik er graag in. Om niet alleen voor dat ene halve uurtje naar Zwolle te zijn gereden stelde ik een boswandeling op de Veluwe voor die we afsloten op de rand van het terras van een pannenkoekenrestaurant waardoor we die pannenkoek bijna in het bos aten. Megaburgerlijk voor een zaterdag maar erg fijn.

In de week voor de week van mijn einddeadlines had ik nog maar van één vak colleges dus fietste ik maandagavond na m’n college zorgeloos naar de eerste vergadering met de vakantiecommissie van m’n dispuut. Who needs the abroad when you already have this city? Woensdag brunchte ik bij Puschkin met lieve Dieuw wat een kickstart was voor een productieve dag.

Donderdag ging ik even op en neer naar Rotterdam voor een verjaardagsdate bij m’n zus en twee dagen juryrapporten van de Libris Literatuur Prijs analyseren later zat ik met een vriendin van m’n ouders die me graag mee uit eten wilde nemen voor m’n achttiende verjaardag bij Syr in Utrecht. Lekker eten, mooi concept, goede wijn en gewoon een heel fijne avond het bestaan vieren in gesprekken want hoe bijzonder is het dat mensen hier nog de tijd voor nemen.

De week van mijn deadlines maakte ik kennis met de printers op de UU, schreef ik heel veel, laste ik op woensdagavond een pauze in door te eten met huisgenoten en samen naar een dankdagdienst te gaan en bleef ik donderdagavond na mijn laatste inlevermoment tot half vier op de borrel hangen. Vrijdag ontbeet ik in bed met Dynasty en de Lady Gaga-docu en daarna ging ik in het laatste zonlicht naar huis waar zelfs mijn zus mee-at. Perfect eind van de werkweek, zo’n dag. Zo wil ik ze vaker.

Het weekend voorafgaand aan mijn vrije week spendeerde ik deels in de IJ-hallen met Dieuwke, Rosanne en Maartje. ’s Ochtends was het nog super mooi weer en genoot ik vanuit de auto heel erg van de zonnige mist boven de weilanden. Ik voel me stiekem toch wel heel erg een bussinesswoman als ik in de lease-auto van mijn vaders werk (die we ook privé rijden) in m’n eentje ergens heen ga, vooral als dat ’s ochtends is. Mijn navigatiesystemen lieten me een beetje in de steek dus om die reden was ik toch ook wel weer blij dat Roos meereed op de terugweg maar alsnog, ik kwam er wel. In de IJ-hallen kocht ik een jasje, een blouse en een goedkope Moleskine en daarna lunchten we bij de IJkantine met uitzicht op een inmiddels grauw IJ.

Daarna was ik nog een zondag thuis waar ik na de ochtendkerkdienst verwelkomd werd door dit mooie beestje dat op de auto zat en een rondje in een bos liep met Tom en Marolise en Niels maar daarna stond ik weer gewoon twee ochtenden vroeg op om van negen tot vijf te werken in Den Haag. Beetje bijzondere reflectieweek, wel nuttig.

Ik vind het bovenal belachelijk dat dit allemaal in iets meer dan één maand plaatsvond en dat ik dan zelfs nog zes dispuutsavonden, een jaarclubavond, drie avonden met huisgenootjes en een Grease-avond met Frederique heb verzwegen, naast al mijn colleges en studeeruurtjes. Het is tijd om me ondanks die herfst heel erg dankbaar te voelen want ik leid een enorm luxeleven. Ben ik daarin de enige of is dit een bekend fenomeen? In andere woorden: what have you been up to?

X,
Hester

4 reacties

  1. Leuk om zo weer eens jou belevenissen te lezen! Ik had gehoopt je die zaterdag bij je zus op de verjaardag te zien om eens bij te kletsen maar je was de 26e al bij haar geweest ;-). Anyway hele mooie sfeervolle foto’s weer in deze blog! Love it! En herkenbaar dat soms wat veel centen uitgegeven worden aan buiten de deur eten en drinken, maar eerlijk gezegd vind ik dat ook altijd heel fijn.. Een hapje en een drankje en een goed gesprek! Over mijn belevenissen zal ik ook eens een blog wijden :-).

  2. Als ik ooit al twijfelde of ik wel in Utrecht wilde studeren, snap ik dat nu al helemaal niet meer. Wat een heerlijk leven heb je daar, heel leuk om te zien en lezen hoe je daar van geniet!

Laat een antwoord achter aan chucky1012 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *