Slovenia diaries: lake Bohinj

Bohinj, 12 juli 2017

Dat meer van Bohinj dus… Ik was er nog niet klaar mee. Voor woensdag waren er nog niet echt concrete plannen en dus besluiten we om acht uur in de auto te stappen (aangezien het anderhalf uur rijden is en vooral ’s ochtends zonnig belooft te worden). Mijn zus en zwager gaan naar de dierentuin in Ljubljana en dus is het weer even mijn ouders en ik, zoals het afgelopen halfjaar thuis eigenlijk. Onderweg zie ik af en toe een wolk voorbij schuiven door het panoramadak en als we uitstappen hangt ‘ie tussen de bergen, maar binnen een uurtje is de lucht bijna strakblauw en het verschil met gisteren megagroot.

Na het eerste rondje zwemmen in het meer zoek ik mijn toevlucht in het bijna privé zandstrandje aan de zijkant. Ik kan echt niet geloven hoe mooi het hier is, hoe onwijs lekker het is om je dag hier te beginnen, hoe tof het is om te zwemmen met uitzicht op deze bergen. Het water is een prima temperatuur en zit vol vissen die uitwijken als je eraan komt maar supergoed te zien zijn  in het heldere water (zoals op de rechterfoto van de derde foto). Het allerleukste aan dit meer vind ik dat het zo ontzettend rustig en atoeristisch is. Ik hoor Italiaans en Amerikaans naast me en er zit een Aziatische vrouw op hetzelfde strandje als wij, dat wel, maar iedereen doet z’n best rustig te blijven. Waar toeristen de plek waar ze zijn soms nogal eens kunnen overstemmen is het hier alsof je je er constant van bewust lijkt te zijn midden in de nogal indrukwekkende natuur te staan. Er zijn wat suppers op het meer, er is één hotel, maar dat is het dan ook. Perfect voor een beetje nature seeker.

We blijven tot een uurtje of twee hangen en als het opeens harder begint te waaien lopen we terug naar de auto. Voor de rest van de dag hebben we niets meer op de planning staan dus we rijden met een kleine omweg binnendoor terug naar Ljubljana. Bij dit dorpje moet ik gewoon even uitstappen, ik vind het zo’n heerlijk typisch landschap dat ik nog niet eerder in veel landen heb gezien. Het gebied is vrij uitgestrekt maar alsnog staan hier gewoon redelijk wat huizen en is niet echt sprake van geïsoleerd wonen in een hutje op de hui zonder buren en dat vind ik fascinerend. Dat je dan wel midden in de natuur woont, maar nog wel met een aantal buren of dorpsgenoten. Aan de andere kant is er niets stads aan en is de ruimtelijke inrichting een wereld van verschil met de stad waar ik in ben opgegroeid vol flats, een metro en een winkelcentrum. Zoals ik al zei: ik ben flink gefascineerd door dit soort dingen.

Het meer van Bohinj is een van de mooiste dingen die ik in tijden heb gezien, ik zou er veel voor over hebben om elke ochtend in mijn eigen leven even een uurtje daar door te brengen. Ben bang dat dat helaas lastig gaat worden, dus in plaats daarvan houden we de herinnering levend met heel veel foto’s. Ook leuk voor jullie. ;-)

X,
Hester

4 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *