Slovenia diaries: wandering

Smlednik, 8 juli 2017

Eén van mijn favoriete bergenfoto’s maakte ik op een veel minder natuurlijke locatie dan je zou verwachten, namelijk op het dek van het vliegveld met uitzicht op de landingsbaan. Na ’s ochtends de eerste voet in Ljubljanastad te zetten en een klein verkenningsrondje te lopen (die paar foto’s heb ik om verwarring te voorkomen maar even weggelaten) parkeren we rond elf uur de auto op de parking. Terwijl ik aan mijn kersenyoghurtijsje lik in een poging aan de hitte te ontsnappen raakt het vliegtuig van de vriend van mijn zus een aantal meter onder ons de grond en we begeven ons richting de aankomsthal van het vliegveld, wat dan ook letterlijk een halletje is. Volgens mij is het toch echt het hoofdvliegveld van het land maar veel groter dan de gemiddelde gang van een ruim huis is het niet (en dat is alles). Heel saai is het alsnog niet in ons geval want we hebben het geluk dat uit een ander vliegtuig net een compleet sportteam vol bizar knappe mannen is gerold. Daarnaast herhaalt zich op het tv-scherm aan de muur eindeloos hetzelfde filmpje dat Slovenië samen zou moeten vatten in een aantal beelden.

Is Slovenië ergens goed in, dan is het namelijk wel zelfpromotie. Ik heb er eigenlijk nooit zo op gelet hoe andere landen dat doen, maar als ik het Instagramaccount @feelslovenia en de sLOVEnia-campagnes zie kan ik toch niet ontsnappen aan het idee dat Slovenië hier heel bewust mee bezig is. Dat gevoel ontsnapt je weer volledig als je door bovenstaande dorpjes rijdt. Ons plan om ergens langs de rivier de Sava chillen lukt niet helemaal omdat niet echt plekken tegen waar dat kan (waarschijnlijk zitten we aan de verkeerde kant) waardoor we in plaats daarvan langs de meest leuke huizen rijden. Als je een beetje een indruk wil krijgen van een land doe je dat wat mij betreft ook door te zien hoe mensen wonen, dus wat dat betreft is het ook nog eens een prima eerste activiteit voor onze nieuwste reisgenoot.

Wat me opvalt aan Slovenië: de mensen wonen vrij groot, in vrijstaande huizen die veelal geplamuurd zijn in een licht kleurtje. Het is niet het Groningse platteland zoals wij dat kennen maar meer dan glooiingen zou ik de hoogteverschillen niet willen noemen, waardoor het dus ook een stuk makkelijker is om grote huizen te bouwen. Als ik zoveel ruimte had en zelf een huis zou bouwen zou ik mijn huis absoluut verder van de buren af zetten want het lijkt af en toe alsof de ruimte om de huizen heen niet eens zo groot is, maar aan de andere kant draagt dat ook wel bij aan een semi-stads gevoel. Ik bedoel: ja, het zijn gewoon huizen middenin een uitgestrekt weiland/groen gebied, maar het zijn er wel redelijk wat bij elkaar dus echt eenzaam woon je niet. Verklaar me voor gek maar ik vind niets interessanter dan te bedenken hoe het dagelijks leven van mensen in een andere land, een andere stad eruitziet.

We picnicken op een picknickbankje dat er speciaal voor ons lijkt te staan en bezoeken daarna nog even het kerkje waar we uitzicht op hebben. Dat is minstens net zo typisch: bij elk ‘dorpje’ hoort ook een kerk. We hebben al de meest leuke ontwerpen gezien vanuit de auto en je zou je alleen al een week kunnen vermaken door ze allemaal te bekijken maar wij houden het even bij deze. Later die dag vindt er een bruiloft plaats, leiden we af aan de versiering van de kerkbanken. We lopen nog heel even de begraafplaats op en besluiten dan wel genoeg platteland te hebben opgesnoven voor vandaag.

Ik geniet van het halfuurtje autorijden op de terugweg en plof in het gras met muziek en Moedervlekken van Arnon Grunberg terwijl er druk gekookt wordt. De dag wordt afgesloten met een dinertje bestaande uit kalkoenfilet in rode wijn, zoete aardappel en een salade van veldsla, tomaat, feta en nootjes en plannen voor de volgende dag.

X,
Hester

3 reacties

  1. Wat een mooie foto’s en wat heb je er een mooi verhaal bij geschreven. Ik ben één keer in Slovenië geweest en vond het prachtig, wat een mooi land! Ik ben benieuwd naar je andere verhalen en foto’s :)

  2. Wauw. Wat een prachtige foto’s. Het klinkt echt heerlijk ook – en zo anders dan je wat je je misschien voorstelt bij Slovenië als je er nog nooit geweest bent. Ik denk dat dit land wel op mijn lijstje komt. En ik ben nu al benieuwd naar al die leuk gekleurde huisjes en alle verschillende kerken. Dat eten overigens, mmmmmmm, klinkt ZO lekker. En ziet er overigens ook heel lekker uit. Geniet er nog lekker van daar (: Liefs!

Laat een antwoord achter aan chucky1012 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *