The Hague/Scheveningen: binnenstad

Wat doe je als je zus al een tijdje uit huis is, je vader elk Hemelvaartsweekend op motorvakantie gaat met vrienden en je alleen thuis overblijft met je moeder? Die vraag is inderdaad een strikvraag, het antwoord is vrij simpel: een weekendje strand en stad. Op dag twee zagen we allereerst Den Haag zelf.

First stop: het Vredespaleis. Dat ligt in principe precies in de lijn van onze Airbnb aan de Scheveningseweg naar de stad, zij het niet dat we eerst even uitwijken naar Philippe Galerne op de Aert van der Goesstraat. Ik kende deze bakker via Annemerel en dat ‘ie verder ook niet onbekend is blijkt al direct als we in de rij aansluiten die bijna tot over de drempel staat. We nemen een stokbrood, sinaasappelbrioche, volkoren cranberrywalnootbroodje en vanille éclair mee en strijken neer in een nog compleet rustig grasveldje op drie verstoppertjespelende kindjes na, tussen de bloemen die ik gisteravond in het eerste zonlicht van de avond fotografeerde. Zelfs om half tien ’s ochtends is de zon al aanwezig, de lucht is strakblauw, we hebben een dag Den Haag in het verschiet en echt helemaal niets te klagen. Soms is het leven zelfs op een ochtend al goed.

Goed, terug naar het Vredespaleis. Daar kun je verder niets mee (alleen het bezoekerscentrum is open voor bezoekers) en ik weet er ook niet zoveel van, maar hij is in elk geval mooi. Ook het ‘vredevuur’ ernaast en, mijn persoonlijke favoriet, de boom vol met briefjes waarop mensen uit allerlei landen in allerlei talen hun wens voor wereldvrede hebben geformuleerd. Hij hangt echt kneitervol en het geheel van verschillende handschriften en talen vind ik heel bijzonder.

We fietsen langs de paardenstallen van het Paleis en wandelen door de Paleistuin. Daar zat de vrijevrijdagochtendsfeer er goed in met bootcampclubs, honden die uitgelaten worden en moeders die met hun kinderen in de schaduw chillen. We zetten onze fietsen aan de voorkant van Paleis Noordeinde neer – als het goed is, we waren ehh niet helemaal op de hoogte wat precies het Paleis was -, eten een ijsje en gaan vanaf daar lopend de stad door.

Dit is de Waalse kerk aan Noordeinde, so says Google. Naast ‘Je suis la lumière du monde‘ zijn er nog twee andere gevels met ‘Venez à moi vous tous qui êtes fatigués et chargés et je vous soulagerai‘ en ‘Je suis le chemin, la vérité et la vie’. Bijbelteksten + Frans = de perfecte combinatie, ik zou hier met alle liefde elke ochtend langs willen fietsen om mijn inspiratie voor de dag op te doen.

De Grote of Sint Jacobskerk blijkt sinds deze maand weer open te zijn na een renovatie en ik weet niet hoe ‘ie er hiervoor uitzag, maar nu was ik in elk geval VERLIEFD. Ik ben al in een hoop kerken geweest in mijn leven (het lijstje loopt al snel op als je een week in Rome hebt doorgebracht) en dit is echt niet de bijzonderste, maar wel de kerk die mij persoonlijk het meest aanspreekt. Zo mooi! Hij is verder niet echt meer in gebruik maar wel te huur voor feesten en trouwerijen dus mocht ik ooit met een man gaan trouwen die niet per se Utrecht-bound is dan hoop ik dat ‘ie het met me eens is dat dit een geweldige locatie is. Beetje prijzig misschien, maar dromen mag altijd.

Daarna begeven we ons wat meer richting winkelgedeelte. Opnieuw: hoe mooi is dit?

Hetzelfde geldt voor de hofvijver. ‘Not quite unserious in love with this’, zo captionde ik een foto van dit uitzichtje op Snapchat. Hoe fijn is een vijver middenin je stad met vanaf elke kant weer nieuwe gebouwen die opvallen? En dan heb ik het nog niet gehad over dat eilandje in het midden. Mijn moeder is alleen wat minder enthousiast over de roeiactiviteit die plaatsvindt in de hofvijver waardoor een onschuldig waterhoentje dat bijna aangevaren wordt uit stress d’r nestje met acht eitjes verliet. Helaas.

We zien verder de Gevangenenpoort en het Mauritshuis nog van iets dichterbij en lopen het Binnenhof binnen. Ben ik eigenlijk nog nooit geweest (alleen in de Tweede Kamer) terwijl ik wel gecharmeerd ben door het hele politieke circuit in Nederland, dus toch leuk om een keer gelopen te hebben. Ik had de Ridderzaal en alle andere dingen hier wel met jullie kunnen delen maar ik denk dat dat redelijk voor zich spreekt, dus vandaar. Na het Binnenhof zijn we wel even toe aan eten en dus strijken we voor de lunch neer op het terras van Havana. Fun fact, die zaak zit ook op het plein op vijf minuten fietsen van mijn huis, maar de lunchkaart ziet er prima uit en het terras nog beter dus ik heb even helemaal geen last van mijn honger naar hotspots. Na een nodige cappuccino (ik was niet moe of chagrijnig maar het was wel zo’n moment waarop ik niet hoefde te twijfelen over wat ik zou bestellen) delen we een salade geitenkaas en een broodje kip in de schaduw van de groene bomen boven ons. Beetje mensen kijken, beetje chillen, beetje praten.

Daarna lopen we via de schattigste straatjes weer terug naar onze fietsen en maken we nog een korte tussenstop bij de Prinsessewal voor we naar huis fietsen. De lucht is nog steeds strakblauw, het is een graad of vijfentwintig en de stad lijkt nog mooier. Als we thuiskomen realiseren we ons allebei dat we het eigenlijk wel zo warm hebben dat we beiden binnen vijf minuten onze kleding voor onze bikini verwisselen (voordeel van met je moeder weggaan, je kan in bikini lopen zonder dat het raar is) maar met het vooruitzicht van een namiddag op het strand klagen we allebei niet en doe ik een zorgeloos dutje.

Op het moment van schrijven zit ik op mijn favoriete plek in de Bagels & Beans Kruisplein (Rotterdam) en zou ik nog steeds niet willen klagen, want na een enorm stormige ochtend zie ik weer blauwe lucht en valt er nog maar af en toe een schaduw over mijn laptop heen als er een wolk voor de zon kruipt, maar toch… Ik zou best even terug willen naar dat moment waarop ik op het punt stond mijn spullen te pakken en in vijf minuten naar het strand te fietsen. Stay tuned voor dat gedeelte, voor nu laat ik het bij deze overvloed aan Den Haagfoto’s. Ik ben er nog niet lang genoeg geweest om de kaart in mijn hoofd geprint te hebben en blind te kunnen navigeren, maar absoluut lang genoeg om te zeggen dat je erheen moet gaan. De hoeveelheid bezienswaardigheden laten het bijna een beetje buitenlands aanvoelen en verder is het gewoon een stad met heel veel allure. Go see it. 

X,
Hester