La vie de France: Port Grimaud

IMG_6915b IMG_6957bIMG_6992d

19 juli 2016

Een zomervakantie zonder dagje strand is niet compleet, en eentje aan de Côte d’Azur al helemaal niet. Daar moest ik mijn moeder (‘geen strandmens’) in eerste instantie nog wel van zien te overtuigen, maar gelukkig worden onze vakanties altijd vrij democratisch ingevuld en werd er een dagje Port Grimaud ingepland. Het oude vestingsstadje op tien kilometer afstand van Saint Tropez dat nog wel eens héél voorzichtig vergeleken wordt met Venetië heeft namelijk ook een stukje strand, en aangezien het stadje toch al op ons lijstje stond was dat een handige combinatie. Want, zo verwachtte mijn moeder (die ondanks onze inbreng toch altijd wel in charge blijft als reisleidster), na een uurtje of twee zouden we toch al wel weggebrand zijn van het strand. Dat het uiteindelijk de stad zelf werd die het met dat korte bezoekje moest doen was dan ook het verrassende element van de dag.

Die dag begon toen we nog voor achten de auto inrolden en na drie kwartier bochtige wegen pal tegenover een Rolls-Royce uitstapten. Fair enough. Port Grimaud is de definitie van klein dus het strand hadden we snel gevonden: na vijf minuutjes rechuit lopen langs vakantiehuisjes die er in elk geval qua ligging best gunstig bij lagen, liepen we zo het strand op. De zon stond nog niet eens recht aan de hemel en op een aantal strandgasten na was het nog volkomen stil, zelfs de golven van de zee waren opvallend rustig. Met uitzicht op zeilbootjes en het geluid van aanspoelend water op de achtergrond ontbeten we met stokbrood (en ongetwijfeld croissant en pain au chocolat) en daarna rende ik, in tegenstelling tot in Antibes wél in bikini, de zee in.

Wennen aan het water vind ik in zee of ander natuurwater altijd iets erger dan in een zwembad, maar zodra je je niet meer drukmaakt om eventueel zeewier of eventuele steentjes en één slag hebt gezwommen is het superfijn. Op één stukje na kon je overal staan, in plaats van het grovere strandzand lag hier heel fijn en zacht zand, de temperatuur van de zee was goed en het water superhelder. Zo helder dat we behalve kleine visjes ook vissen van een centimeter of vijftien zagen zwemmen. Kortom, momentjes in de zee zijn altijd weer heerlijk, net zoals daarna op je handdoek in het zand gaan liggen (als je nog een beetje fatsoenlijk de zee uit kwam tenminste want dat gaat nooit charmant bij mij) terwijl de zon alle zeedruppeltjes op je huid wegbrandt.

Uiteindelijk vulden we de tijd tot 14:00 met lezen, zwemmen, zonnen en Twisters speedy gonzales eten voor ze smelten. Dagen in bikini doorbrengen vind ik sowieso al prettig maar het is ook om die reden handig, dat je niet hoeft te voorkomen dat je vlekt op je kleding. Die ik dit jaar het meest gedragen heb en ook op foto’s aanheb is overigens van de Monki en scoorde ik twee dagen voor vertrek nog even. Vorig jaar heb ik vol toewijding een exemplaar van H&M en een van Pull & Bear gedragen, maar ik moet zeggen dat dit de meest handige (en leuke) bikini sinds tijden is. Intussen is ‘ie dan ook rijkelijk vertegenwoordigd op mijn lichaam in de vorm van tanlines en niet in de laatste plaats door dit dagje strand waarop ik door de aanwezige wind in de zon kon blijven liggen zonder het warm te krijgen. Met zonnebrand, uiteraard, overigens.

Hoewel we ons in een van de meest zorgeloze en ontspannen situaties bevonden – dat vond zelfs mijn moeder, missie geslaagd dus – werd het toch tijd een jurkje aan te trekken en het stadje nog even te verkennen. Met het zout nog in m’n haar liep ik het poortje onderdoor, om verwelkomd te worden met straatjes water (grachten klinkt zo Nederlands), restaurantjes, kleurrijke huisjes en vooral heel veel bootjes. Bij Café Telline at ik opnieuw purechocolade- en citroenijs, daarna beklommen we de trappen van het kerkje voor een uitzicht over het stadje. Als je daar bovenop staat, een rondje draait en alles goed in je opneemt heb je tegelijkertijd eigenlijk alles al gezien, want hoewel ik Port Grimaud er onwijs leuk uit vind zien is alles gewoon wel een beetje hetzelfde en is er verder weinig spectaculairs. In de stad rijden overigens ook geen auto’s (zonder vergunning), iets wat de kneuterigheid extra versterkt. Mijn advies: ga er wel heen, maar combineer het met het strand als je wat verder weg zit.

Eenmaal afgedaald liepen mijn ouders even het minisupermarktje in voor wat dingen, ik maakte foto’s van mijn zus voor de haven omdat je af en toe gewoon even je toeristenstatus mag uitbuiten. Zij deed vervolgens hetzelfde voor mij maar trust me dat deze foto er eigenlijk alleen zit omdat ik mijn jurkje en zonnebril er zo leuk bij vind staan, ik trok namelijk op ongeveer elke foto een vreselijk chagrijnige kop. Ja. Dat mag ook wel eens gezegd worden. Niet dat ik echt chagrijnig was maar als ik net met 30 graden trappen heb beklommen en mijn zus vraagt of ik die foto net wat anders kan nemen en ik moet poseren met allemaal toekijkende mensen terwijl ik me eigenlijk alleen maar bedenk dat het makkelijker zou zijn als ik me geen zorgen zou hoeven te maken over of het mensen wel lukt een oké foto te maken met mijn camera en vervolgens zie dat ik met van mijn gezicht af te lezen tegenzin op zo’n foto sta dan zucht ik altijd even. Ik had niets te klagen en dat deed ik ook niet, maar dat neemt niet weg dat ik soms gewoon even gefrustreerd ben. Gelukkig waren daar toen alweer de vrolijke roze huisjes en Porsches op de parkeerplaats die zich aandienden in mijn blikveld en zat ik drie minuten later in de auto, waarin ik bijna direct in slaap viel.

Als ik het me goed herinner lag ik die avond gewoon alsnog in het zwembad en deed ik daarna weinig meer wat het onthouden waard was. Wat een leven hè.

xxx

4 reacties

  1. Ik hou wel van die kneuterige stadjes… Het heeft altijd wel iets.
    Jurkjes staan je goed trouwens :) Je bikini is ook heel leuk – je zei iets over ‘dat gaat nooit charmant bij mij’ – het zeewater uitkomen – maar je ziet er prima uit hoor op de foto ^^

  2. Wat ziet de zee er prachtig uit daar – en jij ook trouwens, je bikini is zo leuk! Lijkt me echt een schattig stadje en het strand maakt het plaatje wel compleet natuurlijk :) X

  3. Een vakantie zonder strand voelt voor mij wel incompleet hoor! Heerlijk juist om even de zee in te gaan of zonnen op het strand! Al moet je inderdaad niet teveel nadenken wat er allemaal in de zee drijft en daarnaast is dat zout ook een minpuntje maar ach het weegt niet op tegen het fijne gevoel wat strand en zee geeft. Gelukkig kon je je moeder wel overtuigen mee te gaan en compenseren de foto’s op het strand de foto in het stadje waar jezelf vind dat je not amused kijkt (wat ik overigens wel mee vind vallen) ;-).

Laat een antwoord achter aan Linda Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *