Om op te geven

IMG_4921b

Bovenstaande opsomming met ‘Things To Give Up’ kwam ik een tijdje terug tegen op Twitter en vond ik eigenlijk zo lekker concreet en waar dat ik er wat over wilde zeggen. Voor het zelfinzicht, voor the sake of sharing, voor wat verdieping als er een redelijk zorgeloze periode aanbreekt na mijn laatste examen Frans vandaag. 

1. Self rejection. Want, nouja, je bent een mooi en uniek mens, ook als je zelf anders beweert. Zelfacceptatie kan, als je het eenmaal onder de knie hebt (en dat kan), juist mega veel positieve vibes verspreiden over verschillende domeinen in je leven.

2. Negative self-talk. Dat werkt – logischerwijs – zo ontzettend averechts (zie ook het volgende punt), dat ik mezelf in plaats daarvan in lastige situaties graag peptalk. Als ik even niet zo goed weet hoe ik me moet gedragen of aan mezelf twijfel om allerlei redenen, probeer ik juist complimentjes van anderen die ik ooit te horen kreeg te herhalen en positieve dingen aan mezelf op te noemen. Wat soms ook helpt is om mezelf voor te houden dat ik the coolest kid in town ben, niet met de bedoeling dat ik me arrogant ga gedragen (zo goedgelovig ben ik ook niet), maar wel om mezelf op m’n gemak te stellen en te laten zien hoe het ook kan. Ik weet namelijk helemaal niet precies hoe anderen over me denken en als ik uitga van het slechtste is dat alleen maar een self fulfilling prophecy, terwijl ik juist veel meer mezelf ben (en me dus minder zorgen maak) als ik me bedenk dat andere mensen me leuk vinden, of mezelf vertel dat ik iets wél gewoon supergoed kan.

3. Criticising others. In periodes waarin ik het zelf allemaal goed voor elkaar heb, lekker in m’n vel zit en omringd ben met leuke mensen, merk ik dat ik veel sneller een oordeel vel over anderen – waarschijnlijk omdat ik onbewust het gevoel heb niet afhankelijk te zijn van die ander. Het is gevaarlijk, vind ik, om te veroordelen. In de eerste plaats omdat het júist zo goed is om open te staan voor andere mensen, om je leefwereld groot te houden ook als je lekker vibet met een aantal vrienden (geluk mag je immers ook best doorgeven), maar ook omdat je er uiteindelijk vet onzeker wordt. Hoewel anderen bekritiseren in eerste instantie misschien voortkomt uit een soort gevoel van superieuritiet, is het me ook opgevallen dat dat kritisch denken zo z’n weerslag vindt op mijn eigen zelfbeeld. Als ik zoveel negatiefs kan zeggen over mijn medemens – die eigenlijk best mooi is – en als dat blijkbaar is hoe we met elkaar omgaan, dan kan ik ook verwachten dat anderen zo over mij denken. Die gedachte maakt me oncomfortabel, bekrompen, ongelukkig, gesloten, maar leert me wel elke keer weer dat ik iedereen in z’n waarde moet laten.

4. Being a people pleaser. Ik kan gelukkig zeggen dat ik niet heel snel geneigd ben te pleasen, maar soms dreig ik mezelf wel eens te verliezen in anderen, in vriendschappen, in situaties. Ik heb geleerd dat het ontzettend belangrijk is om te weten waar je voor staat, wat je wilt en wie je bent, zodat je die kernwaarden altijd kan gebruiken om op terug te vallen als je even niet meer weet hoe je een keuze moet maken. Nee zeggen is oké en vaak wordt het juist gewaardeerd als je een betrouwbaar persoon bent die zich niet met elk briesje mee laat voeren. Dat neemt niet weg dat ik het lastig vind om de balans tussen flexibiliteit, nieuwe dingen doen, in anderen investeren en jezelf blijven te vinden, maar één ding is zeker: pleasing is never a good option. Niet als je jezelf op waarde schat in elk geval.

5. Fear of failure. En dat vind ik een lastige, want aan de ene kant heb ik daar helemaal niet mee te maken – omdat over het algemeen heel veel dingen me gewoon lukken en ik daardoor ook best wat vertrouwen heb – maar tegerlijktijd loop ik er dagelijks tegenaan. De angst om te falen. Ik denk dat het in mijn leven niet zozeer een specifieke angst is, zoals faalangst bij examens en presentaties bijvoorbeeld, maar meer een onderliggende gedachte die me ontmoedigt om dingen te doen. En dan niet zozeer omdat ik bang ben dat ze niet lukken, maar wel omdat ik bang ben dat ze niet lukken zoals ik in gedachten had. Want…

6. Expecting perfection. … ik was vroeger het meisje dat boos in een hoekje ging zitten en haar knutselwerkje het liefst weg wilde gooien als de tweede pennenstreek niet volledig binnen de lijntjes was, en dat merk ik nu nog steeds een beetje. Mijn moeder probeerde me dan altijd heel lief te overtuigen van het feit dat het wel mooi was en dat het anders alsnog niet uitmaakte, maar dat was niet altijd even gemakkelijk: ik stel vaak nou eenmaal hoge eisen aan mezelf. Soms zijn die niet eens irreëel, maar de druk die ik er voor mezelf opleg werkt ontzettend verlammend omdat de lol er dan gewoon af gaat en het een ‘ding’ wordt. Dat merk ik soms met bloggen (ligt iets anders; ik schreef er in dit artikel al eens over), maar ook sterk met dingen die ik moeilijk vind (en dat is dan weer een beetje die angst om te falen). Het leren van sommige toetsen stelde ik uit, niet per se omdat ik geen zin had, maar vooral omdat ik het idee had dat ik het goed moest doen als ik eenmaal begon. Terwijl ik het al zo vaak had gedaan en er in principe helemaal geen kunst aan was, behalve dat ik me moest concentreren.

7. Procrastination. Oftewel: dat leidt bij mij allemaal een beetje tot uitstelgedrag. Vooral in periodes waarin de druk niet zo hoog is merk ik dat ik mijn todolijstje met veel te veel gemak naast me neer kan leggen en in de meeste gevallen wéét ik wat mijn gedachtegang is, maar heb ik er toch nog moeite mee die te doorbreken. Nu moet ik zeggen dat mijn uitstelgedrag ook wel een beetje tweeledig is, omdat ik in huis leef met mijn moeder en zus die alles altijd vanaf de eerste minuut tot in de puntjes geregeld hebben en ik daar zelf ook (zowel bewust als onbewust) tegenwicht aan probeer te bieden. Ik denk dat dat op zich oké is en zich in de loop der jaren ook nog wel zal ontwikkelen als ik niet meer thuis woon, maar de discussies in mijn hoofd voor ik überhaupt begin aan het schrijven van een belangrijke mail (en zo kan ik nog héél veel meer dingen noemen) blijven een dingetje waarvan ik soms hoop dat ik er iets meer grip op krijg, zeker omdat dat uitstellen uiteindelijk vaak niet nodig is omdat de taak helemaal niet zo moeilijk is. Ik weet niet precies hoe ik het uit mijn systeem kan krijgen, maar werk er bij vlagen wel aan.

8. Holding onto grudges. Er gaat een hoop fout in het leven, tussen mensen vooral, en misschien is jou inderdaad onrecht aangedaan. Point being is dat wrok koesteren jou in elk geval nooit verder zal helpen, want de enige die daar last van heeft ben jij en níet de persoon waartegen jij wrok koestert. Vergeven is geen kwestie van wachten tot iemand nederig bij je komt en jij in het gelijk wordt gesteld, maar ook juist het op eigen initiatief dingen achter je laten en mensen niet meer op basis van die ervaringen bekijken of behandelen. Dat is moeilijk en niet altijd mogelijk en ik realiseer me bovendien dat ik er te weinig ervaring mee heb, maar wel iets om – als je er wel mee te maken hebt – over na te denken. Grudges hebben daarnaast alles te maken met tegenzin, met misgunnen, met een optelsom van negatieve emoties. Daarover spreek ik in elk geval mezelf vaak toe: wat schiet je ermee op? En is het antwoord niets (ja), dan probeer ik me er minder op te focussen voor zover dat lukt.

Want hoewel ik nog wel meer dan deze 8 dingen kan noemen: als je deze dingen opgeeft, ben je al een heel eind. En dan is het leven ook nog acht keer mooier dan mét.

xxx

10 reacties

  1. Wauw, mooi artikel! Het laatste stukje is heel erg mooi vooral, wat Vivian ook al zei dus daar sluit ik me dan maar bij aan.

    Wat fijn dat je examens erop zitten! Ga nu lekker genieten (in ieder geval tot de uitslag en ik verwacht daarna ook gewoon!) van je vrije tijd. We moeten maar weer eens een koffiedate doen!

    1. Thanks! En ja, moeten we zeker even doen. Ik begin maandag met full time werken, maar ik kan ’s avonds of op een zaterdag wel. Weet niet precies hoe jij zit met school, app maar even anders :)

      1. Oh ja, je ging fulltime werken! Spannend, succes en hopelijk ook veel plezier!
        Voor mij is denk ik dan op een zaterdag handiger, ik ben nog wel even bezig met school ;) Maar ik zal je binnenkort even appen ja!

  2. Dit lijstje zou ik eigenlijk boven m’n bed moeten als een dagelijkse reminder. Heel goed artikel! Oh, en zo fijn dat de examens erop zitten, gingen ze een beetje? :)

    1. Ja, fijn houvast hè? Over het algemeen gingen ze echt heel goed, alleen maatschappijwetenschappen heb ik volgens mij grandioos vergooid haha. Niets waar ik op kan zakken gelukkig, ik schrijf er uiteraard ook nog wel een blogje over!

  3. Wauw, super mooi geschreven! En wat een goed lijstje om af en toe weer aan te denken. Super fijn dat je examens klaar zijn, geniet van je vakantie (:

  4. Erg goed lijstje. Hoewel ik mezelf regelmatig wel aan deze dingen herinner is het wel fijn om ze zo eens te lezen. Ik heb nog best wel eens moeite met zelfacceptatie en niet negatief over mezelf praten, maar ik werk er wel aan en moet zeggen dat het steeds beter gaat. Heerlijk dat je examens nu klaar zijn trouwens, hoe is het gegaan? Geniet van je welverdiende vakantie. :)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *