Hartje Rotterdam

Het was afgelopen zaterdag, die in het weekend met tijd, toen ik rond een uurtje of elf ’s ochtends het huis weer binnenstapte na mijn rijles, de zon scheen en er plannen gemaakt werden. Er stond sowieso een feestje op de planning maar eigenlijk was het perfect weer om een eerste terrasje te pakken in de stad en mijn ouders waren niet thuis, dus tussendoor naar huis gaan om in m’n eentje thuis te eten terwijl ik ’s avonds dezelfde mensen weer zou zien was niet het meest voor de hand liggend. Het was plannen van het kaliber waarbij je in een gesprek gewoon allerlei ideeën en mogelijke opties oppert en dan vanzelf in een soort flow terechtkomt waar uiteindelijk een plan uit volgt dat volledig gebaseerd is op waar je zin in hebt. Ik geniet dan altijd een soort gevoel van ultieme vrijheid omdat alles mogelijk lijkt te zijn en ik vooral ook nergens door beperkt lijk te worden; niet door schoolwerk, niet door andere mensen in huis waar ik rekening mee moet houden, en ook niet door mezelf. Vroeger zou ik gillend gek zijn geworden als je me tegen het middaguur had verteld dat ik aan het eind van de middag al weg zou gaan in plaats van in de avond, nu lijk ik die hang naar controle een stuk meer kwijt te zijn geraakt.

IMG_3751c

IMG_3714c

IMG_3717c

IMG_3736b

IMG_3715c

De enige beperking was misschien het vervoer, want ondanks het feit dat zowel Niels als Marolise als ik allemaal in een superstedelijk gebied wonen (en eigenlijk al mijn vrienden) zou ons feestje toch echt in een grote schuur in een zeer afgelegen gebied plaatsvinden dat praktisch onbereikbaar is met het ov. Dat hield in dat er aardig wat fietstochtjes aan vooraf zouden gaan maar het was mooi weer, fietsen is gezellig, goed voor het milieu en gratis, dus er waren weinig tegenargumenten te bedenken. Zodoende reed ik om vier uur mijn straat uit richting Niels waar Mar ook was en nog eens twintig minuten later fietsten we op de overvolle Meent. Ik moet bekennen dat ik in alle andere gevallen dat ik me naar de stad begeef ongeveer altijd voor de metro kies (is overigens ook wel zo handig als je echt flink gaat shoppen) maar het blijft toch wel heel chill om gewoon door een stad te fietsen. Allereerst omdat je geen last hebt van drukte en file, ten tweede omdat je nog veel mobieler en minder afhankelijk bent dan als je lopend bent, maar vooral omdat je je gelijk zo’n insider voelt. Verdwalen in Rotterdam met Niels is bovendien ook iets wat zo goed als onmogelijk is, dus ik had de luxe dat ik me geen zorgen hoefde te maken over de route en gewoon om me heen kon kijken.

Na het bezoeken van een paar winkels was het natuurlijk al te laat en te fris om nog buiten te zitten, dus we besloten binnen bij The Tea Lab een taartje te eten. Gelukkig tolereerden Niels en Mar geduldig dat ik hun red velvet cake en brownie op de foto zette en daarna begon ik zelf aan mijn carrot cake en chocolate latte iced coffe (hoe ingewikkeld wil je het maken). Die laatste heb ik niet eens helemaal opgedronken want het liep tegen zessen en het suikergehalte in mijn bloed was na een tijdje niets eten opeens zo drastisch verhoogd dat ik het bezoekje aan De IJssalon daarna ook zonder twijfel zonder ijs verliet. Er kwam uiteindelijk wel citroenijs op m’n fiets maar dat is dan weer een ander verhaal.

Van Rotterdam had ik daarentegen nog niet genoeg en het was tijdens onze omweg terug dat Niels opeens afsloeg, zijn fiets neerzette en ging zitten onder het mom ‘ja, dat doe ik altijd als ik in Rotterdam ben, als bezinningsmomentje’. We zaten langs het water met uitzicht op de Erasmusbrug en het lukte dan misschien niet om een goed uitzicht op de zonsondergang te krijgen (die ook niet zo mooi was, gelukkig), maar geloof me, daar zaten we ook even best prima. Het blijkt dat in die linkertoren bij Hotel New York Flikken Rotterdam is opgenomen en de spanning van de seizoensfinale was stiekem nog steeds niet uit m’n lijf, dus ik markeerde die opmerking als een heugelijk feit.

We gingen pas weg toen het te koud werd en ik realiseerde me dat ik toch ook wel heel veel van Rotterdam houd. Ik heb nooit gezegd dat dat niet zo was, alleen dat ik graag in Utrecht wilde studeren; Rotterdam nam ik altijd als vanzelfsprekend. Daar woon ik naast, kom ik om te shoppen (aangezien het centrum wel heel functioneel is) en naar de bios te gaan, doe ik soms een fotoshootje, maar meer ook niet. Tijdens de zoveelste etappe van onze fietsmarathon kwamen we echter door de mooiste stukjes Rotterdam waar Niels af en toe nog iets bij vertelde en ik werd misschien toch een klein beetje verliefd. Rotterdam is niet mijn hometown waar ik blindelings de weg weet maar wel de stad waar ik het accent van spreek, waar ik dit soort momenten meemaak met deze vrienden en waar ik me toch gewoon mee verbonden voel. Rotterdam is de stad waar ik de toerist uit kan hangen zonder me een toerist te voelen en die ik dan ook allesbehalve ga verruilen voor Utrecht: ik houd er straks gewoon een studentenstad en een stad vlak naast m’n huis op na en ik denk dat ik oprecht grote liefdes voor die steden ga ontwikkelen en koesteren. Dat doe ik nu ook al, maar steden zijn uiteindelijk ook een soort verpersoonlijking van zelfstandigheid en vrijheid en dat is (logischerwijs) nog niet op z’n hoogtepunt.

De rest van de avond vulden we met heel lang fietsen, hamburgers eten bij Mar met nog wat meiden, nog een halfuur fietsen en ver na tweeën weer drie kwartier naar huis. De bal van mijn voet was op dat punt zo koud en gevoelloos dat ik even twijfelde of er nou glas van kapotgevallen bierflesjes in zat of niet maar gelukkig kwam ik helemaal onbeschadigd en op een paar slokjes na nuchter thuis aan. Dat kon bepaald niet over iedereen gezegd worden en het was een beetje een chaos maar wel een leuke en ik vond het heerlijk weer eens midden in de nacht buiten te zijn, omdat dat ook zo’n gevoel van vrijheid geeft. Opeens kan alles en moet niets.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd en niet uit bed kon komen (onder andere vanwege mijn benen), waagde ik me aan de rekensom hoeveel kilometer we in totaal gefietst hebben. Met het woord ‘marathon’ had ik blijkbaar niets teveel en niets te weinig gezegd: het kwam op een totaal van om en nabij de 42 kilometer uit. In hartje Rotterdam en omstreken.

xxx

22 reacties

  1. Deze stad is prachtig om doorheen te kunnen fietsen!
    Maar ook de stad waar jij over een aantal maanden wilt gaan studeren.
    Ik kom er regelmatig en het blijft leuk en gezellig.
    Vooral zomers langs de grachten.
    De winkels en markt etc..

    Xoxo

  2. Ik ben sinds ik hier woon (2012) heel erg veel van Rotterdam gaan houden, zo langzamerhand. Het heeft zoveel mooie plekjes als je de stad leert kennen. Maar Utrecht is ook heel fijn dus je hebt helemaal gelijk!

  3. Mooie foto’s, maar vooral weer zo mooi geschreven! Vind het altijd heerlijk om jouw stukjes te lezen, hoe je simpele dingen heel mooi maakt zeg maar. Klinkt een beetje vaag, haha. Hoe dan ook, klinkt als een fijne middag! Ik kom zelfs nauwelijks in Rotterdam en ben ook opgegroeid met het idee dat het een heel lelijke stad was – die mening heeft mijn moeder namelijk – maar volgens mij is het inderdaad nog best wel leuk!

    1. Ik snap wel een beetje wat je bedoelt, fijn dat je het juist tof vindt want ik vind mezelf wel eens té langdradig of gedetailleerd als ik schrijf (dat zal ik alsnog wel eens zijn, maar toch). Ik deed pas een persoonlijkheidstekst over je karakteristieke competenties en daar kwam dankbaarheid als #1 uit, dus misschien heeft het daar ook wat mee te maken, haha. Kan er wel een beetje inkomen dat je Rotterdam lelijk vindt als je aan heel veel nieuwe gebouwen en de haven en industrie in de buurt moet denken (en ok, sommige wijken die minder mooi zijn) maar als je echt de stad zelf lelijk vindt ben je nog niet op de goede plekken geweest hoor! Als je van de zomer een dagje hierheen komt kunnen we even over de Parklaan fietsen en dan hoop ik je een beetje te kunnen bekeren, haha.

      1. Ja, ik moet toegeven dat het wel een beetje wennen was, omdat je eerst natuurlijk veel meer mindstyle-achtig schreef (althans, naar mijn idee), maar nu je het een tijdje doet vind ik het eigenlijk toch juist altijd wel heel fijn om te lezen! En dankbaarheid lijkt me geen slecht ding, haha. Overigens, als die uitnodiging serieus bedoeld was, neem ik ‘m graag aan. ;)

        1. Ik moest zelf ook wel even wennen hoor, maar ik merk ook dat er gewoon minder mindstyle-onderwerpen zijn waar ik (uitgebreid, ik laat het natuurlijk nog wel terugkomen in andere artikelen) over zou willen schrijven en dat komt vooral omdat ik op het moment gewoon nergens mee ‘zit’ ofzo, snap je? Niet dat iedereen die over mindstyle schrijft ongelukkig is, maar als je meer op zoek bent, meer piekert of iets dergelijks kom je toch wel meer gedachtegoed tegen om over te schrijven. En ja uiteraard, lijkt me gezellig!

          1. Ja, snap ik wel denk ik! Hoewel het misschien niet eens per se over het piekeren gaat, maar inderdaad waarschijnlijk vooral op zoek zijn naar onderwerpen, naar dingen om je gedachten ‘uit te breiden’ of zo. Hoe dan ook, je mindstyleblogjes zijn nog steeds van harte welkom, maar dit soort dingen ook. :) En tof! Ik zal je er over een paar maanden weer eens aan herinneren, haha.

  4. Ik begin ook steeds meer een soort liefde voor grote steden te ontwikkelen, en dat heeft denk ik vooral te maken met het feit dat die eigenlijk niet in mijn buurt te vinden zijn (helaas). Als ik in een grote stad ben geeft dit echt een fijn gevoel en ik vind het ook gewoon heel leuk om alle mensen te bekijken.
    Je hebt lekker een stukje gefietst haha, dan voel je zeker je benen wel. Ik fiets elke dag 30 kilometer om naar school te kunnen maar dat gebruik ik ook als excuus om voor de rest niet te sporten.. Fijn weekend!

    1. Oh dat zou ik echt missen hoor, geen grote stad in de buurt! Rotterdam vind ik wat dat betreft precies fijn, niet zo enorm en toeristisch als Amsterdam maar wel wat stedelijker dan sommige andere grote steden zoals, eh, ja Utrecht. Tijdens de laatste kilometers dacht ik inderdaad ook even aan een vriendin van mij en andere mensen die zoveel naar school fietsen, het is écht ver maar ergens ook niet heel erg (als de weersomstandigheden goed zijn) denk ik.

  5. Ik weet nog dat ik zo’n vijf jaar geleden eens in Rotterdam was en het helemaal niet mooi vond (alleen die kubushuizen vond ik wel fascinerend, haha) maar laatst was ik er ook weer en toen vond ik het wel leuk (maar dat kan ook komen omdat ik sowieso van grote steden ben gaan houden). Zo, 42 km gefietst, dat is niet niks! Wel heel erg leuk. En ik vind die vierde foto echt lief!

    1. Ja, soms kom je ook gewoon op de verkeerde plekken of heb je een verkeerde indruk gekregen. Je kan een stad sowieso niet in één dag helemaal beoordelen (daarom voel ik nu ook nog steeds vrij weinig voor Londen, terwijl dat volgens mij best een prima stad is). En dat vond ik stiekem zelf ook wel haha, thanks!

  6. Ik kom eigenlijk nooit in Rotterdam, want ik woon er best ver vandaan. Ik heb vorig jaar wel onder het mom van een cultuurwandeling met een vragenboekje door de stad gestruind, dat was wel heel leuk. Ik weet alleen niet of dat nou aan de stad ligt of aan mijn gezelschap, haha. En zo hé, 42 kilometer op één dag, logisch dat je dat de volgende ochtend wel voelde!

    1. Oh, dat is wel tof! Met school of gewoon zomaar? (over het algemeen gaan excursies volgens mij namelijk altijd naar Amsterdam en niet echt naar Rotterdam, dus ik ben wel benieuwd)

  7. Jaaa, heerlijk om door zo’n grote stad te fietsen, dan voel je je echt een insider inderdaad haha. Wow, 42 kilometer! Ik begin ook steeds meer van Rotterdam te houden. Ik studeer er nu anderhalf jaar, en woon er sinds twee maanden. En die afgelopen twee maanden heb ik pas gezien wat een mooie stad het is. Maar ook de mensen, de mentaliteit natuurlijk, ja echt tof. En dat gevoel van vrijheid is ook heerlijk! :)

      1. Nee, heb uiteindelijk de knoop doorgehakt. Had steeds periodes van wel/niet bloggen, maar eigenlijk was het iets te druk. Maar ik blijf het heel leuk vinden om anderen, zoals jou, te volgen! :)

  8. Prachtige foto’s en leuk geschreven! Ik zou graag eens een kijkje nemen in de stad. Ben benieuwd, veel van gehoord maar het is er nooit van gekomen. Ik woonde bij de ander: Amsterdam, dus die ken ik wel goed hihi :)

Laat een antwoord achter aan Hester Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *