Verloren momenten

Af en toe vraag ik me af hoe mijn leven eruit zou zien als ik alles altijd efficiënt zou doen. Het heeft iets te maken met wat ik in mijn laatste toetsweek al tweette: als ik mijn afleiding kon omzetten in concentratie, dan haalde ik alleen maar tienen. Een dag bevat vierentwintig uur waarvan ik er in een ideale situatie zo’n acht zou slapen; dan houd je nog zestien uur over en dat is eigenlijk superveel, vind ik. Zeker als je je bedenkt dat de meeste activiteiten eigenlijk helemaal niet zoveel tijd kosten. Een lesuur duurt 50 minuten, maar verder ben ik eigenlijk maar weinig zo lang met eenzelfde ding bezig. In drie kwartier kan ik douchen, me aankleden, ontbijten, mijn make-up en haar doen, mijn tas pakken en naar school fietsen, wat ook maar een kwartiertje duurt. Eenmaal thuis duren veel dingen die ik voor school moet doen per stuk ook niet eens zo heel lang: als ik gewoon wat opdrachten moet maken, iets moet doorlezen of woordjes moet leren, dan duurt dat maximaal twintig minuten per vak. Als ik dat strak achter elkaar zou doen en mijn vrije tijd ook gewoon zou inplannen, dan zou ik het knap vinden als ik nog steeds aan tijdtekort zou lijden: de dingen die ik dan in zou plannen krijg ik zelfs nu namelijk gewoon voor elkaar, maar dan wel mét verloren tijd.

IMG_0493c

IMG_0486c

Ik weet niet of het echt eerlijk is om het als verloren tijd te bestempelen. Waar ik op doel zijn onder andere de momenten dat ik ’s avonds mijn pyjamabroek al aan heb, mijn make-up eraf heb gehaald en alleen mijn tanden nog moet poetsen voor ik naar bed ga, maar toch tussendoor nog even op mijn bureaustoel ga zitten en wat door Spotify scroll. Ik weet dat ik mezelf het eerstvolgende kwartier niet meer staand en nuttig ga krijgen terwijl ik eigenlijk best graag naar bed wil en toch doe ik het. Maar verloren tijd vindt niet alleen ’s avonds laat plaats, als ik moe ben en misschien iets minder zelfbeheersing heb: het gaat ook vooral zitten in de tijd dat ik thuis ben, maar niet echt iets doe. Ik blader misschien door mijn agenda, knuffel met mijn kat, lees mijn Twitter timeline terug terwijl ik mijn voeten in mijn vensterbank leg.

En het échte probleem zit ‘m erin dat dat helemaal niet de dingen zijn die ik het allerliefst doe ter ontspanning. Dat ik dit soort dingen als ‘verloren tijd’ beschouw, betekent niet dat ik zo streng ben voor mezelf dat ik mezelf geen rust gun, maar ik weet dat ik eigenlijk veel gelukkiger zou worden van andere dingen. Het liefst zou ik gewoon twee uur vrij zou willen hebben om naar hartenlust te bloggen, naar buiten te gaan om te fotograferen of voor mijn part een avondje op de bank te hangen met mijn gezin, want ook daar geniet ik heel erg van, maar daar is vaak geen tijd voor omdat ik mijn ‘vrije tijd’ al gebruik tussen de dingen die ik verplicht moet doen door. Sterker nog: ik voel me in zekere zin schuldig als ik om 19:00 een boek pak terwijl ik eigenlijk nog van alles moet doen, maar social media openen gaat ongemerkt tijdens het leren. Die realisatie heeft me al meerdere malen voor het dilemma gezet of ik wat strenger voor mezelf moet zijn, of gewoon niet zoveel van mezelf moet eisen.

Als ik de laatste tijd iets over mezelf heb geleerd, dan is het namelijk ook juist dat laatste: ik wil veel. En vooral veel tegelijk. Pas had ik het er met een klasgenootje over hoe we overal ja op zeggen omdat we bang zijn om iets te missen en omdat we het ook gewoon oprecht leuk vinden, maar tijd/energie is daarbij een beetje een ondergeschikt argument. Ik weet van mezelf dat ik uiteindelijk overal tijd voor kan maken als ik iets écht graag wil (of als het gewoon moet, zoals toetsen en schoolopdrachten) en daarom vind ik ‘daar heb ik geen tijd voor’ bij mezelf sowieso al een zwak argument. Dat vind ik niet echt erg, want hoewel ik soms op de raarste momenten en bijna altijd nog last-minute met dingen bezig ben lukt het inderdaad vrijwel altijd om iets op tijd af te hebben. Ik vergeet alleen dat hoe meer dingen, hoe voller ook mijn hoofd.

Zo lukt het in toetsweken, als ik geen poging doe om te bloggen of sociaal te zijn en me voornamelijk op leren, eten, slapen en toetsen maken richt, vaak wel heel goed om me aan de planning in mijn hoofd te houden. Het is vaker dan één keer voorgekomen dat ik dan ook écht slaap om 23:00 en ook écht wakker word om 6:30, in plaats van het me alleen voor te nemen (bijvoorbeeld om ’s ochtends nog wat foto’s voor mijn blog te schieten) en het dan toch niet te doen. De tijd heb ik misschien wel, maar het omschakelen maakt het lastiger om uit te voeren. Ik ben altijd met meerdere dingen in mijn hoofd tegelijk bezig en ik bedenk me vaak terwijl ik ergens mee bezig ben dat ik ook iets anders zou moeten of kunnen doen, misschien ook de reden waarom ik sommige dingen op deadlines laat aankomen: dan móet ik wel en hoef ik niet te kiezen wat ik ga doen.

Ik zou niet willen zeggen dat het niet goed is om veel dingen tegelijk te doen, maar het zorgt wel voor wat meer ‘verloren’ momentjes waarin ik gewoon even nergens aan wil denken en ook even niet wil kiezen wat ik moet doen en dus maar voor iets hersensloos en onproductiefs kies. Ik denk dat ik ze zou kunnen inperken als ik een vaster ritme had en sommige dingen standaard op vaste tijdstippen deed, maar dan komen we gelijk bij iets wat ik me pas ook realiseerde: mijn leven is best een zooitje en ik houd ervan. Ik zou niet zonder de chaos kunnen die ik af en toe zelf schep. Super gepland leven klinkt in eerste instantie handig, maar ik houd ook veel te veel van vrijheid, van doen waar ik zin in heb. Ik houd van plannen, van veel tegelijk en dan weer een hele dag niets. Zeggen dat ik van uitstelgedrag houd gaat wat te ver, maar ik houd wel van de uitdaging om alles uiteindelijk af te krijgen.

Verloren momenten – die waarvan je niet kunt terug vertellen wat je eigenlijk écht hebt gedaan in de tijd die voorbij is gegleden – vind ik aan de ene kant vervelend, maar moet ik ook leren incalculeren. Je kan niet altijd productief en bezig zijn, of in elk geval niet als je open wil blijven staan voor spontane dingen, voor de sprankjes chaos die het leven net wat levendiger maken. Ik moet mezelf af en toe even dwingen om wél efficiënt te werken, maar aan de andere kant zit het leven net zo goed in de momenten dat ik even nergens mee bezig ben, zolang ik ze maar wel bewust meemaak. Verloren momenten zijn misschien een beetje als de troep in mijn kamer, maar dan in mijn hoofd: het gevolg van met teveel tegelijk bezig zijn, maar niet onoverkomelijk.

Ik ben benieuwd; voel jij je ook wel eens rot omdat je niets gedaan hebt terwijl je er wel tijd voor had? En zou je je leven als gestructureerd of chaotisch willen omschrijven?

10 reacties

  1. Mijn leven is gestructureerd in de zin van alle afspraken/verplichtingen die ik na moet komen. Daarnaast zijn er zoveel flexibele dingen te doen. Soms moeten ze vandaag echt gebeuren, soms kan het ook morgen. Als ik ze vandaag doe kan ik het van mijn lijstje afstrepen. Maar dat lijstje groeit net zo hard weer aan.
    Gelukkig maar zou ik zeggen. Een hele dag echt helemaal niets doen is niets voor ons. Ontspanning heb je nodig, ik hoorde iemand zeggen: 8 uur om te slapen, 8 uur om te werken, 8 uur om te ontspannen. Succes!

  2. Goed stuk, ik ben daar ook veel mee bezig. Ik kan echt ontzettend van mezelf balen als ik aan het eind van de dag mijn to do lijst niet af heb of dingen voor me uitschuif, terwijl daar wel voldoende tijd voor was geweest.

  3. Wat super goed geschreven! En ja ik voel me heel vaak rot als ik niets heb gedaan van wat er op mijn to-do lijstje stond. Vooral in het weekend wil ik altijd zoveel doen, maar het lukt dan gewoon niet, bah haha!

  4. Ja hier denk ik dus ook heel vaak over na. Wat nou als ik alle tijd die ik had écht nuttig besteedde? Ik denk dat dat gewoon niet echt mogelijk is voor ons als mensen.. Of anders in ieder geval niet voor mij. Maar wel zou ik graag iets efficiënter met m’n tijd omgaan, zodat ik op de ontspan-momenten ook volledig kan ontspannen, wat jij eigenlijk ook al schrijft. Ach, het blijft balanceren denk ik.

  5. Ik vind het al heel knap dat je je bewust bent van die ‘verloren tijd’. Dat is de eerste stap om er wat aan te doen (of niet natuurlijk). Zelf herken ik dit ook heel erg! Als je niks aan het doen bent had je graag productief willen zijn en als je alleen maar doorgaat snak je daarna weer naar ontspanning. Misschien helpt een lijstje maken van dingen die je nog graag wilt doen, dan kun je op die verloren momenten altijd teruggrijpen naar een bezigheid (ook al duurt het maar 5 minuutjes).

  6. Wauw ik wist niet dat hier meer mensen last van hadden haha. Ik maak bijna elke dag een to-do lijst om mijn leven iets meer gestructureerd te maken, maar het blijft meestal een chaos. Vooral ook door die verloren momenten, dat ik even doelloos door mijn gesprekken scroll of uit het raam staar, komt het dat het een chaos blijft. Maar ik vind het niet zo erg. Ik doe m’n best en ik ben tevreden met hoe het nu gaat.

  7. Oh, herkenbaar… Ik ben er heel goed in om me dingen voor te nemen en een lijstje te maken met wat ik ga doen – voor morgen heb ik ook zo’n planning omdat ik dinsdag twee tentamens heb en deze week een opdracht in moet leveren (die ik nog helemaal moet maken) en wat lessen moet voorbereiden (en geven) en het gevoel heb dat ik nog véél moet doen (ook al komt het wel weer goed zoals altijd) – en het dan vervolgens niet uit te voeren :’)

  8. Heel sterk geschreven, zet zoals vaak weer aan het denken! Ik ben een groot voorstander van het gezegde ”time you enjoyed wasting wasn’t wasted” maar ik herken het wel: dat gevoel aan het eind van de dag dat ik te weinig gedaan heb of simpelweg méér had kunnen doen. Denk dat we dat allemaal wel hebben en dat het ook niet erg is, want daardoor behoud je juist het perspectief op wat je het liefste wilt doen.

  9. Ik voel me wel is vaker rot omdat ik veel had kunnen doen maar niks heb gedaan. Soms is dit niet erg maar het komt steeds vaker voor en dat vind ik niet fijn. Een to do lijst maken helpt voor mij heel erg. Dan heb ik beter overzicht van wat ik nog wil/moet doen. Ik ga zometeen dus ook weer een to do lijst maken voor mezelf anders doe ik vandaag, net als gisteren weer niet veel.

  10. Ja, ik heb ook best veel ‘verloren’ momenten. Dan kom ik thuis uit school en ik ga ik, ik weet niet wat doen en dan blijkt het ineens 2 uur later te zijn en moet ik nog van alles doen haha, niet echt productief.

Laat een antwoord achter aan Vivian Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *