INFJ: inspiration to others

De eerste les maatschappijleer begonnen we dit jaar met een persoonlijkheidstest. Die zag ik al aankomen, aangezien de andere klas die les eerder had gehad dan wij en ik er zodoende al een gesprek over gehad met een vriend uit die klas. Ik vind karakters en persoonlijkheden om de een of andere reden gewoon heel interessant; het feit dat niet alleen iedereen er anders uitziet, maar dat iedereen het leven ook op een andere manier beleeft en anders ‘in elkaar zit’ fascineert me. Er zijn in de afgelopen jaren al genoeg analyses bedacht om dat een beetje in beeld te brengen en hoewel je je misschien afvraagt wat het nut daarvan is (ik bedoel, vaak kun je er toch niet echt iets aan veranderen), kan zelfkennis soms gewoon heel erg werken – bijvoorbeeld om je talenten het beste te benutten. Als jij totaal niet iemand bent die goed kan plannen of überhaupt geen leider bent, dan heeft het vrij weinig zin om manager van een grote afdeling te worden omdat je er hoogstwaarschijnlijk gewoon alleen maar ongelukkig van wordt. Dat, terwijl je misschien wel heel creatief bent en op jezelf de beste ideeën hebt.

INFJ

Voor de verandering (oké misschien niet, maar ik kan niet zeggen dat die lessen altijd even boeiend zijn) zat ik dus een keer rechtop in plaats van onderuitgezakt toen mijn lerares het principe van de MBTI (Myers-Briggs Type Indicator) test uitlegde. Ik kende ‘m al wel vaag en het idee is dat je vier keer een keuze hebt uit twee uitersten. Deze keuzes hebben allemaal een letter (en een vaste volgorde) en op die manier zijn er dus zestien verschillende types, allemaal opgebouwd uit vier letters/eigenschappen. Als je het echt goed wil doen moet je gewoon een echte test doen, maar wij kregen telkens beide kenmerken uitgelegd om vervolgens voor onszelf te bepalen welk uiterste het beste paste, starting off met introvert/extravert. Die theorie was mij alleszins bekend omdat ik me er vorig jaar behoorlijk in verdiept heb voor een spreekbeurtje Nederlands en dus was de keuze ook redelijk snel gemaakt, introvert.

De volgende keuze was Sensing (S) of Intuition (N), waarbij een Sensing-type meer waarde hecht aan concrete feiten en N-types ook veel aandacht geven aan de onderliggende dingen – op verbanden, het waarom, nieuwe dingen en de toekomst, vlagen van inzicht. Na met enige twijfel een N neergezet te hebben, verschenen Thinking (T) en Feeling (F) op het bord. In principe was deze vrij easy, want vrouwen zijn bijna altijd F en mannen T, maar toch kon ik me ook wel enigszins vinden in het directe, bedachtzame en objectieve van Thinking. Toch won mijn vrouwelijke kant het uiteindelijk en restte alleen de laatste keuze nog, J/P. Als je meer Judging bent betekent dat niet zozeer dat je mensen veroordeelt als wel dat je georganiseerd bent en alles vaak plant; je bent geordend, in tegenstelling tot Perceiving-types die het liefst zonder tijdslimiet werken, liever dingen starten dan afmaken, vaak meer de neiging hebben tot uitstellen en dingen laten gebeuren en vanzelf ontdekken.

En dat was ongeveer het punt waarbij ik me bedacht dat ik het maar knap lastig vond. Als je me vraagt deze test te maken over mezelf van twee, drie jaar terug zou het niet zo moeilijk zijn: sówieso introvert en ook extreem judging, maar toen ik het er nu met Marjolein – redelijk duidelijke introvert – over had keek ze enigszins verbaasd naar de plek van het streepje dat ik op het lijntje tussen de I en de E had gezet. ‘Huh, ik had jou sowieso veel meer richting E geschat,’ zei ze. Van mezelf weet ik dat ik de typische introvertkenmerken wel heb: na een tijdje mensen om me heen te hebben gehad wil ik me even terugtrekken en mijn eigen ding doen en ik haal inderdaad veel energie uit alleen zijn, mijn eigen ideeën en gedachtes op een rijtje krijgen. Toch ben ik tegenwoordig veel minder snel ‘moe’ van mensen. We waren het erover eens dat je op de middelbare school sowieso (op een goede manier) wel een beetje gedwongen wordt om veel in gezelschap van anderen te zijn en daar ook van te kunnen genieten, maar dat ik er tegenwoordig zelf voor kies om in het weekend nog mensen te zien die ik al vijf dagen lang op school heb gezien en sowieso mijn gesprekken na school nog online voortzet… Dat had je me als klein meisje, dat alle speelafspraken met vriendinnetjes op woensdagmiddag zoveel mogelijk af probeerde te houden, niet moeten vertellen. En ook niet als tweedeklasser.

Op de momenten dat ik meer praat dan denk, continu lach en er geen problemen mee heb om me in gesprekken te mengen en dan óok nog vol energie thuiskom, bedenk ik me dat ik soms inderdaad misschien wel extravert ben. De moeilijkste keuze blijf ik J/P vinden, want ik herken me eigenlijk meer in Perceiving, maar uiteindelijk heb ik alles vaak toch nog redelijk gepland en op tijd af. Wat school betreft zijn dat misschien ook gewoon ‘restjes’ uit mijn extreem Judging-tijdperk, omdat ik nu gewoon gewend ben om het op die manier te doen, maar toch bevalt dat me nog steeds wel. En zo komt er eigenlijk bij elk uiterste wel een ‘maar’ kijken, wat nog erger was toen ik een MBTI-test met stellingen opzocht op internet en een poging tot invullen deed. Ik ben over de jaren heen gewoon zo redelijk ‘omgeslagen’ dat ik nu alles herken en ben en kiezen onmogelijk wordt. Als ik mezelf in een paar keywords zou moeten omschrijven zou ‘veelzijdig’ (of ‘wispelturig’, volgens sommige andere bronnen) daar dan ook sowieso tussen zitten.

Uiteindelijk kwam ik uit op INFJ, het ‘advocaat’-type en in andere bewoordingen ook wel ‘an inspiration to others’. Dit was uiteraard het meest zeldzame type (1%), dus blijkbaar heb ik toch gelijk als ik wel eens roep dat ik een beetje apart ben. INFJ’s worden omschreven als ‘old souls’, de mensen die soms wijzer dan je zou verwachten voor hun leeftijd en vaak de diepere laag van mensen zien en dingen goed aanvoelen, waardoor anderen zich ook weer sneller op hun gemak voelen en ze goed advies kunnen geven – waar INFJ’s vaak veel voldoening uithalen. Zelf zijn ze soms een beetje complex en moeilijk te begrijpen, maar ook juist heel warm tegenover mensen en bovendien zijn ze zelf eigenlijk helemaal niet ‘bang’ voor persoonlijke problemen. Ze hebben gewoon een ‘rich inner life’. INFJ’s zijn vanwege hun intuïtie vaak vrij zeker van hun zaak, maar daarnaast ook perfectionistisch en altijd op zoek naar ‘meer’ én vaak iets minder georganiseerd dan andere J-types (omdat dat nog wel eens in strijd is met intuïtie). En last but not least zijn het ook vrij sterke individuen, gifted in ways that other types are not and capable of great depth of feeling and personal achievement.

Op internet zijn nog veel meer uitgebreide beschrijvingen te vinden en hoe meer ik erover lees, hoe beter ik me eigenlijk in herken. Dat is geen gevalletje horoscoop, met een standaard praatje waar iedereen zich in herkent, maar gewoon echt correcte karakterbeschrijvingen waardoor je jezelf wat beter doorgrondt en anderen je misschien ook zelfs beter zouden leren kennen, als ze het over je zouden lezen. En het fijnste? Eigenlijk heb ik helemaal niet het idee dat ik er moeite mee heb om er trots op te zijn. Er mogen dan misschien weinig INFJ’s zijn, ik vind ze – wellicht juist daardoor – wel leuk.

En nu ben ik heel benieuwd: wat voor type ben jij? 

Bron 12, 3, 4

17 reacties

  1. Oh, ik weet nog dat ik dat ook een van de leukste lessen ooit op de middelbare school vond! Ik weet alleen niet meer wat ik was.. :P

  2. Ik heb het even nagekeken, bij mij kwam er INFP uit. En ja, ik ben ook erg graag sociaal, en ik haal daar ook energie uit, maar dat is een heel ander soort energie dan ik uit bijvoorbeeld lezen of bloggen haal. Die combinatie met introvert vind ik dus zeker niet raar, je hebt denk ik vooral beter met sociale situaties om leren gaan ;-)

  3. Het kan nooit kwaad om een testje te doen! Dan kom je er namelijk ook achter hoe erg je wat bent. Ook al moet je natuurlijk nooit te veel vertrouwen op een test van vijf minuten, maar het kost nauwelijks tijd en ik vind testjes altijd leuk, haha. Jammer dat we dit zelf nooit hebben gedaan op school, want ik ben stiekem best wel benieuwd naar wat mijn vriendinnen en vrienden zijn. Om ze nou te vragen om zo’n test in te vullen is ook weer zo raar, haha. (Of ik doe gewoon alsof ik een psychologisch onderzoek moet doen. Ze vergeten toch altijd wat ik studeer en weten al helemaal niet wat ik daar dan moet doen, haha)

    Ik wilde eerst zeggen dat het toevallig is dat ik ook een INFJ ben, maar dat is het eigenlijk niet. Ik denk namelijk dat bloggen een manier is waarop veel INFJ’s hun creativiteit en ideeën kwijt kunnen, al helemaal omdat het als introvert gewoon makkelijker is om dat vanachter een beeldscherm te doen in plaats van ergens in een vol gezelschap, of überhaupt direct tegen een persoon. Maar toch willen we ergens wel gehoord worden, denk ik. Vroeger fluisterde ik in de les wel eens mijn ideeën in de oren van vriendinnen die vervolgens met mijn credit aan de haal gingen, maar dan voelde ik me toch een beetje trots dat ik toch iets goeds had bedacht haha. Volgens dat ding zouden we ook goede schrijvers zijn, maar ik vind het lastig om te begrijpen hoe dat van je karakter afhangt). Ik ben in elk geval al meerdere bloggers/internetmensen tegengekomen die INFJ zijn, zo veel zelfs dat ik ging twijfelen aan die 1%, maar ik denk dus dat het komt omdat INFJ’s sneller naar het internet worden getrokken.

    Toch probeer ik hier niet te veel waarde aan te hechten. Er zijn genoeg dingen in die karakterbeschrijving waar ik me gewoon totaal niet in herken. Ik sta echt niet zo gepassioneerd achter mijn ideeën (en überhaupt dat ik grote ideeën zou moeten hebben of zo?) en ik ben ook niet zo creatief, of ik durf/kan het in elk geval niet zo uiten. En als ik vervolgens andere beschrijvingen ga lezen herken ik me ook wel weer in bepaalde dingen (INFP bijvoorbeeld). Al weet ik wel honderdduizend procent zeker dat ik introvert ben en mijn beslissingen op gevoel en niet op logica maak. Maar door dingen over “jezelf” te lezen die misschien niet helemaal waar zijn, leer je indirect toch ook wel weer wat over jezelf. (Oh ik heb trouwens echt een hekel aan het feit dat we ‘speciaal’ zijn en een diepere laag hebben. Het klopt wel ergens denk ik, maar laat mij maar gewoon lekker onopvallend zijn).

    Uiteindelijk is je karakter toch wel meer dan vier tegenstellingen en zijn er meer dingen (ervaringen, gebeurtenissen van vroeger, opvoeding, etc.) die invloed hebben op hoe je je in een bepaalde periode gedraagt en hoe je dan denkt (buiten karakter om dus). Logisch ook, want wat als er nou zestien soorten mensen zouden zijn, haha. Dan waren we nu een soort karaktertwins? Soms als ik jouw blogs lees denk ik ook: oké, daar kan ik me eigenlijk niet in vinden, maar dat is denk ik niet zo gek.

    Ik heb een tijdje geleden best veel over INFJs gelezen omdat ik er gewoon geïnteresseerd in was/ben, vandaar haha. Op zich wist ik veel dingen over mezelf al omdat ik best wel veel over zulke dingen/mezelf (waarom reageer ik zo?) nadenk. Wat ik wel echt heel interessant en herkenbaar vond is dat wat jij beschrijft over introvert zijn maar soms extravert overkomen blijkbaar ook iets voor INFJs (en volgens mij ook INFPs) is. Ook al hebben we soms misschien tijd nodig om bij te komen van mensen, we geven wel veel om ze en we willen ook graag onze ideeën delen, of ze nou life changing zijn of niet (haha). Misschien zijn we ook niet heel goed in vriendschappen sluiten, maar als ik die fase eenmaal voorbij bent voel me wel echt op m’n gemak bij die mensen en dan kan ik mijn introversie wel wat makkelijker aan de kant zetten. bij vrienden voel ik me na een tijdje dan wel echt heel erg op mijn gemak en dan kan ik mijn introversie makkelijk aan de kant zetten. En na een tijdje met weinig sociaal contact heb ik er ook gewoon behoefte aan? Zoals ik al zei hoeft dat natuurlijk geen oorzaak te zijn van die vier lettertjes die mijn karakter zouden moeten vormen.

    (Wow ik zou in de tijd van deze comment ongeveer een blogpost kunnen schrijven, als ik inspiratie had dan. Ik heb namelijk tussendoor nog allemaal informatie opgezocht haha. Maar ik reageer bijna nooit dus zie dit maar als compensatie, haha. Ik lees je blogs wel altijd!)

    1. Je theorie over bloggers en INFJ’s vind ik wel heel logisch ja, ik denk dat dat zeker waar is. Iedereen hier is inderdaad ook opeens INFJ, haha! Als extravert zou je eerder je verhalen en meningen gewoon met mensen bespreken dan de behoefte hebben om ze in stilte op te schrijven denk ik (het is natuurlijk niet zo zwart-wit, maar ik hoop dat je de generalisatie snapt of me in elk geval vergeeft). En dat heb ik ook zó vaak, dat ik een opmerking maak in de klas tegen de persoon naast me en die het gewoon hardop roept en iedereen erom lacht. Vooral op de basisschool was dat altijd het geval, nu af en toe nog steeds; ik kan er op zich wel om lachen, haha. Dat is het dus ook gewoon met introverten, die maken ook gewoon dat soort opmerkingen et cetera, alleen ze delen ze niet per se gelijk met de hele groep.
      Zo’n testje dekt inderdaad lang niet alles, zo bedacht ik me net ook dat er niets gezegd wordt over hoe je in het leven staat (optimistisch of pessimistisch) en je leeftijd, referentiekader en ál die dingen spelen inderdaad ook mee. Hoewel karakter en persoonlijkheid misschien nog wel net iets anders is, maar het heeft beide wel invloed op elkaar/met elkaar te maken.
      Ik lees soms ook expres beschrijvingen van andere types om te kijken of ik me daar ook zo in kan vinden, maar dat is lastig als je bevooroordeeld bent, haha. Aan de ene kant denk ik bij andere types soms ook wel ‘oh, klopt best’, maar als ik erover nadenk dan vind ik dit type gewoon wel passend (maarja, dat vooroordeel zit dan dus wel in de weg). Overigens is het als INFJ sowieso logisch dat je je herkent in een INFP, want dan heb je alsnog een groot deel aan overeenkomsten lijkt me, afgezien van het feit dat INF wel beïnvloedt door P/J.
      Dat met die goede vrienden heb ik ook precies: ik ben dan niet misschien niet altijd de drukste persoon van de groep, maar ook totaal niet introvert meer. Op sommige plekken voel ik me gewoon zo thuis dat ze vanzelf minder energie ‘kosten’ en ik dus ook veel langer met die mensen kan zijn zonder me terug te willen trekken.
      Eerlijk gezegd moet ik wel toegeven dat ik iets van die ‘diepere laag’ merk soms, of nouja, ik hoor wel vaak van vrienden dat ze me gewoon een fijn persoon vinden om dingen mee te bespreken en soms ook van mensen die ik nog helemaal niet lang ken en waar ik wel gelijk ‘de diepte’ mee inga. Het lastige is alleen dat ik helemaal niet weet hoe dat eigenlijk bij andere types werkt; het lijkt me logisch dat introverten en INFJ’s dat meer hebben, maar wie weet valt dat juist wel tegen, haha.
      En ik kom er nu ook eigenlijk achter dat mijn commentvak soms wel wat groter mag zijn, maar in elk geval bedankt voor je extreem lange comment haha!

  4. Wat leuk zeg, ik heb die test nog nooit gedaan (maatschappijleer begon bij ons met waarden en belangen), maar wel super interessant om dit te weten. Ook leuk dat je jezelf in de types herkent!
    X Emma

  5. Dat soort onderwerpen zijn zo interessant! Ik heb nu een vak dat adolescentiepsychologie heet, dus hoe jongvolwassenen denken en werken, superinteressant, ik hou daar echt heel veel van dus ik vind het superleuk. Extra tof dus om zo’n artikel te lezen nu :)

    Ik ben sowieso Extravert, hoewel ik op z’n tijd wel Introvert kan zijn als in dat ik soms niets zeg in een college omdat ik dan wat onzeker ben over mijn kunnen of wat ik denk te weten qua onderwerp.
    Hmm, ik denk Intuition (N) – ik vind het ook wel belangrijk om na te denken over onderliggende onderwerpen en visies, hoewel in sommige situaties het juist fijn is om concrete feiten te horen. Deze is wel lastig kiezen dus, haha.
    Thinking – Feeling – dan kies ik allebei ook haha om dezelfde reden die jij noemt: ik ben wel meer van de feeling, maar ik vind soms het objectieve en bedachtzame wel prettig.
    Judging (J) en Perceiving (P) – Judging! Hoewel ik sommige dingen wel eens vrij laat en ‘wel zie hoe het loopt’, maar dat is meer in persoonlijke situaties waarbij het toch wel voor elkaar komt en het niet vreselijk is als dat niet zo is, bij schoolzaken ben ik meer geordend en plan ik meestal meer, zeker nu ik een opleiding doe en tegelijk in de praktijk bezig ben met mensen (jongeren).

    Tof trouwens ook om reacties van anderen hierop te lezen, heel interessant!

  6. Interessant om te lezen, ik had nog nooit van deze test gehoord. Ik heb hem ook even gemaakt, en bij mij kwam er ESTJ uit. Het viel me bij alle persoonlijkheidstypes op dat je een ‘uiterste’ bent, je kunt volgens deze test niet empathisch én een keiharde zakenman/vrouw zijn, je bent óf heel meevoelend, en direct ook heel creatief en ongeordend, óf je bent heel zakelijk, praktisch en recht-door-zee. Nu begrijp ik dat je niet alle karakternuances mee kunt nemen in zo’n test, maar toch.
    En uitspraken als ‘meer diepere lagen hebben’ of ‘een rijker innerlijk leven’ vind ik eigenlijk behoorlijk pretentieus. Ook dingen als bij moeten komen van drukte, meer prikkels verwerken, meer tijd (dan anderen) nodig hebben om alles op een rijtje te zetten vind ik eigenlijk heel negatief tegenover ‘de rest van de wereld’. Hiermee doel ik niet per se op jouw uitspraken, maar ook op uitspraken die ik op meer plaatsen op het internet lees en bij de omschrijvingen van de MBTI-types. Alsof anderen niet een ‘diep’ of ‘rijk’ (hoe ga je dat überhaupt beoordelen?) innerlijk leven hebben, alsof extraverten totaal geen inlevingsvermogens hebben en compleet langs andermans gevoelens heen handelen, alsof anderen niet met een drankje en een muziekje even moeten bijkomen van een drukke dag. Naar mijn gevoel is deze test een soort “kijk mijn karakter anders en bijzonder en speciaal zijn”-zelfpropaganda.
    En nub we het er toch over hebben, laatst las ik ook iets over een HSP (high sensitive person) karaktereigenschap. Herkent niet iedereen zo’n eigenschap bij zichzelf? Vindt niet iedereen zichzelf heel gevoelig en meelevend en vindt niet iedereen dat hij of zij een rijk innerlijk leven en veel diepere lagen heeft? Want deze eigenschappen zijn toch exact díe eigenschappen waardoor je vandaag de dag als mooi/prettig/fijn persoon wordt gezien. Wil niet iedereen dan graag zo’n labeltje op zichzelf plakken? En wat nu als het bij jou andersom is. Als je helemaal niet zoveel meelevende gevoelens ervaart, als je het geen probleem vindt veel in de drukte te zijn, als je voornamelijk op je rationele vermogens afgaat in plaats van je emotionele vermogens. Daar is geen labeltje voor, nee, dan ben je gewoon niet zo’n prettig persoon om mee om te gaan. En ook al ben je dan anders dan de maatschappelijke standaard, er bestaat geen label waardoor je er iets positiefs van kunt maken, omdat je de eigenschappen die men graag ziet gewoon mist.
    Oftewel: iedereen herkent zich enigszins in de omschrijving van een HSP-persoonlijkheid, het zij allemaal behoorlijk positieve eigenschappen, en voor het tegenovergestelde is geen labeltje, en het wordt ook nog eens gezien als zeer negatief. Begrijp je waarom ik deze ‘diagnose’ (want zo wordt het soms gebracht) héél erg krom vind?
    En hetzelfde vind ik grotendeels van deze test. Van de twee uitersten die je steeds voorgeschoteld krijgt, neigt er telkens één naar negatief en één naar positief. De omschrijving van het INFJ-persoonlijkheidstype lijkt fantastisch: iedereen wil toch zo zijn? Terwijl niemand de tegenovergestelde eigenschappen allemaal zou willen, omdat ons door de maatschappij is geleerd dat je meelevend en gevoelig en intuïtief moet zijn, en niet praktisch, rationeel en redenerend.
    Sorry voor mijn gespui, dit was even alle ergernis en irritatie van de afgelopen twee maanden met betrekking tot dit onderwerp. Vat het niet op als een persoonlijke aanval, dit is mijn visie op dit soort persoonlijkheidstesten en karaktertrekken.

    1. Ik kan me ook nog een lange reactie van jou herinneren op een ander artikel over introversie; geen probleem hoor dat je er wat anders over denkt, ik vind het wel interessant en in elk geval leuk dat je de moeite neemt om een heel verhaal te typen! Volgens die test zijn we dan sowieso in elk geval totaal anders, haha. Of nouja, ’totaal’: ik snap wel wat je bedoelt met die nuances. Een persoonlijkheidstest is nou eenmaal niet op iedereen persoonlijk afgestemd, ik denk dat het meer een soort ‘mal’ is waar je goed in past, maar die alsnog niet op alle punten perfect aansluit. Als je zo’n test persoonlijk zou doen kan een psycholoog misschien wat gerichtere uitleg geven, maar bij zo’n standaard karakterisering werkt dat natuurlijk niet echt lekker. Wat dat betreft moet je er inderdaad niet ál te zwaar aan tillen.
      Ik weet niet of bepaalde types ‘beter’ worden afgeschilderd dan de rest; daarvoor zou je eigenlijk verschillende beschrijvingen moeten lezen. Volgens mij is het meer zo dat elk type positief benaderd wordt, zodat mensen zich er goed bij voelen, zeg maar. Dat sommige types bijvoorbeeld een ‘rijk innerlijk leven’ zouden hebben betekent niet dat andere types/extraverten gelijk leeghoofden zijn, het werkt bij hun alleen net wat anders, of voert minder de boventoon. Ik denk zelf dat je wel kan zeggen dat de ene persoon gewoon op een ander niveau nadenkt dan een ander (en dan dus niet per se IQ-related), maar dat is geen onderscheid van goed/fout. Je vult elkaar er gewoon mee aan denk ik (of is dat ook te zweverig? :P).
      En als voorbeeldje: bij ‘mijn’ type werd er amper over leiderschap gesproken, terwijl dat bij ESTJ zo ongeveer het belangrijkste is; dat betekent niet dat ik per definitie nooit een leider kan zijn (want ik neem vaak genoeg de leiding in bijv. een groepsopdracht). Let er trouwens ook op dat ik voornamelijk de positieve dingen van een INFJ heb overgenomen; er werden natuurlijk net zo goed wat negatievere dingen en valkuilen genoemd in zo’n beschrijving.
      Uiteindelijk is het ding met zulke testen inderdaad wel dat mensen zich ‘speciaal’ willen voelen. Dat is iets van onze maatschappij denk ik, dat je graag labeltjes op jezelf plakt – al is het alleen maar om anders te zijn of om juist ergens bij te horen of iets te betekenen – en vooral op dit gebied. Ik had het er vandaag inderdaad ook met mijn moeder over dat iedereen wel iets van autisme in zich heeft en daarmee wil ik absolúút niet zeggen dat autisme ook maar een verzinsel is, maar het geldt wel voor andere dingen dat iedereen zich er altijd wel een beetje in herkent, ook voor HSP inderdaad. Al vind ik dat niet per se positief. Je wordt misschien wel als heel bijzonder en mindful en inspirerend gezien als je jezelf zo supergevoelig noemt, maar ik word echt niet gelijk wild enthousiast van die toon. Mijn moeder is bijvoorbeeld een super gevoelig type en dan heb ik soms juist meer behoefte aan wat nuchtere, rationele mensen. Misschien merk jij meer van de ‘weerstand’ tegen die rationele types omdat je zelf zo bent, maar elk type heeft zo wel z’n negatieve en positieve kanten. De gevoelige types worden ook gewoon wel eens uitgemaakt voor zweefteven denk ik, daar moet je je ook wel bewust van zijn.

      Ik ben het zeker wel met je eens dat dit soort testen vrij ‘ophemelend’ zijn towards de verschillende types en dat je je er dus niet volledig op vast moet pinnen, maar ik denk ook dat voor elke persoonlijkheden gewoon wat positiefs te zeggen is en dat dat in die beschrijvingen gedaan wordt (je gaat immers niet zeggen ‘nou oké je bent een … en dat betekent dat je echt reteveel slechte eigenschappen hebt en niet echt een bijzonder leuk mens bent’ en vaak is dat ook gewoon niet waar). En dat mensen daar graag waarde aan hechten, omdat ze zich dan opeens heel erg ‘begrepen’ en vooral bijzonder voelen. Of daar iets mis mee is mag je zelf bepalen, haha. Maar ik ga nu uiteraard niet tegen iedereen heel blij roepen dat ik een INFJ ben en dat ik daar trots op ben ofzo, dat is onzin, ik vind het vooral gewoon leuk om te weten en ik denk dat dat voor veel mensen geldt.

      Oja, en ik ben nu wel benieuwd: herkende je je zelf wel in je type?

      1. Bedankt voor je reactie. Ik herkende me er enigzins in, ik redeneer inderdaad veel en neem snel de leiding op me, maar zoals ik al zei was de beschrijving nogal extreem, een uiterste, en volgens mij ben ik niet zó extreem, haha.

  7. Ik heb een jaar geleden ook eens zo’n test gedaan en ik was ook een INFJ! Ik kan me echt terugvinden in de uitleg die er overal bij wordt gegeven. En ook bij mij past het dat dit een zeer zeldzaam type is. Ik voel me ook altijd ergens wel een beetje de vreemde eend in de bijt, maar ik kan nooit echt goed verklaren waarom. De uitleg “een oude ziel in een jong lichaam” beschrijft mij nog wel het beste…

  8. Super interessant vind ik die persoonlijkheidstesten etc. De Big Five, Enneagram en de MBTI zijn allemaal voorbeelden hiervan. Ik heb tijdens mijn opleiding Propedeuse Toegepaste Psychologie veel van deze tests moeten maken. Het psychodiagnostische werk zal je dan waarschijnlijk ook wel aanspreken :) . EIFJ is wel een persoonlijkheidstype die bij mij passend zou kunnen zijn :) .

  9. Ik vind dit ook altijd heel interessant, ik ben sowieso heel introvert maar ik denk dat het leuk is om erbij stil te staan dat je over een jaar misschien niet meer hetzelfde type bent en dat je ook vaak van heel veel dingen wel een beetje bent omdat de omstandigheden dar net naar kunnen zijn.

Laat een antwoord achter aan Ellen Kesters Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *